اقسام طلاق بائن را نام ببرید

طلاق بائن به طلاقی گفته می شود که در آن حق رجوع برای مرد در زمان عده وجود ندارد و بر اساس ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی، شامل طلاق زنی که با او نزدیکی واقع نشده است، طلاق زن یائسه، طلاق خلع، طلاق مبارات، سومین طلاق که پس از سه وصلت متوالی به عمل آید و طلاق زن صغیره می شود.

جدایی، واژه ای که بار سنگینی از تغییر و تحول را بر دوش می کشد و در نظام حقوقی هر جامعه ای، چارچوب های مشخصی برای آن تعریف شده است. در حقوق خانواده ایران، طلاق به عنوان آخرین راه حل برای پایان دادن به زندگی مشترک، دارای انواع و احکام گوناگونی است که شناخت دقیق آن ها برای هر فردی که با این مسئله روبرو می شود، ضروری به نظر می رسد. یکی از تقسیم بندی های اساسی طلاق، تفکیک آن به دو دسته رجعی و بائن است. طلاق بائن، نوعی از جدایی است که در آن، مرد پس از جاری شدن صیغه طلاق، دیگر حق رجوع به همسر سابق خود را در زمان عده ندارد و این ویژگی، آن را از طلاق رجعی متمایز می کند. درک مفهوم و اقسام این نوع طلاق، نه تنها برای وکلا و دانشجویان حقوق، بلکه برای عموم مردم و به خصوص کسانی که در آستانه تصمیم گیری های مهم زندگی قرار دارند، حیاتی است.

شناخت اقسام طلاق بائن، به افراد کمک می کند تا از حقوق و تکالیف خود پس از جدایی آگاه شوند و با چشمی بازتر و آگاهی کامل تری قدم در این مسیر دشوار بگذارند. هر یک از این اقسام، شرایط، احکام و آثار حقوقی خاص خود را دارند که می تواند بر آینده فردی و مالی طرفین تأثیرات عمیقی بگذارد. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و شفاف، به موشکافی طلاق بائن و تمامی اقسام آن در قانون مدنی ایران می پردازد تا خواننده با درکی عمیق و دقیق از هر یک از این موارد، تمامی سوالات احتمالی خود را پاسخ یابد و به عنوان یک مرجع قابل اعتماد، اطلاعاتی کاربردی و دقیق را در اختیار داشته باشد.

طلاق بائن چیست؟ درک مفهوم و تفاوت های کلیدی

طلاق بائن، اصطلاحی حقوقی و فقهی است که به نوعی از جدایی اطلاق می شود که در آن، پس از جاری شدن صیغه طلاق، مرد حق رجوع به همسر سابق خود را در طول دوران عده از دست می دهد. این بدان معناست که پیوند زناشویی به طور کامل و بدون امکان بازگشت خودبه خودی قطع می شود و اگر زوجین قصد زندگی مشترک دوباره را داشته باشند، لازم است با یک عقد نکاح جدید و مهریه جدید، مجدداً با یکدیگر ازدواج کنند.

مبنای قانونی این تقسیم بندی در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، ماده ۱۱۴۳ است که طلاق را به دو قسم بائن و رجعی تقسیم می کند. به دنبال آن، ماده ۱۱۴۴ قانون مدنی به صراحت بیان می دارد که «در طلاق بائن برای مرد حق رجوع نیست.» این ویژگی، وجه تمایز اصلی و کلیدی طلاق بائن از طلاق رجعی است. در طلاق رجعی، مرد در طول دوران عده، حق دارد بدون نیاز به عقد مجدد، به همسر خود رجوع کند و زندگی مشترک را از سر بگیرد؛ حال آنکه در طلاق بائن چنین حقی وجود ندارد.

مفهوم «رجوع» در طلاق، به معنای بازگشت مرد به همسر خود و از سرگیری زندگی زناشویی، بدون نیاز به جاری کردن صیغه عقد جدید است. این حق در طلاق رجعی به مرد داده شده تا شاید در فرصت عده، طرفین به تفاهم رسیده و از جدایی قطعی منصرف شوند. اما در طلاق بائن، فلسفه اصلی بر قطع کامل و غیرقابل بازگشت رابطه زناشویی استوار است، مگر با ازدواج مجدد. این عدم امکان رجوع، آثار حقوقی مهمی را به دنبال دارد که زندگی طرفین را پس از طلاق تحت تأثیر قرار می دهد.

از جمله آثار کلی عدم رجوع در طلاق بائن می توان به موارد زیر اشاره کرد: زن در طول دوران عده، مستحق نفقه از سوی مرد نیست، مگر در موارد خاص مانند باردار بودن. همچنین، در صورت فوت یکی از زوجین در ایام عده طلاق بائن، دیگری از او ارث نمی برد، چرا که پیوند زناشویی به طور کامل قطع شده تلقی می شود. علاوه بر این، زن پس از طلاق بائن، دیگر نیازی به اجازه مرد برای خروج از منزل ندارد، زیرا او دیگر همسر شرعی و قانونی مرد محسوب نمی شود و تعهدات زوجیت از بین رفته اند. درک این مفاهیم پایه ای، دریچه ای به سوی شناخت عمیق تر اقسام طلاق بائن و پیامدهای آن می گشاید.

موشکافی اقسام طلاق بائن در قانون مدنی ایران (ماده ۱۱۴۵)

ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، به تفصیل اقسام طلاق بائن را برشمرده است. این ماده، اساس و مبنای قانونی برای تشخیص نوع طلاق بائن و تعیین احکام خاص هر یک از آن ها را فراهم می کند. شناخت این اقسام، برای درک کامل حقوق و وظایف زوجین پس از طلاق، امری ضروری است. در ادامه به بررسی جامع هر یک از این اقسام می پردازیم:

طلاق زنی که با او نزدیکی واقع نشده است (طلاق غیر مدخوله)

یکی از اقسام طلاق بائن، طلاقی است که قبل از وقوع نزدیکی (رابطه زناشویی) بین زن و مرد واقع می شود. در اصطلاح حقوقی، به این زن، «غیر مدخوله» یا «باکره» گفته می شود. این نوع طلاق معمولاً در دوران عقد صورت می گیرد، پیش از آنکه زندگی مشترک به معنای واقعی آغاز شده باشد. اهمیت این قسم از طلاق بائن در آن است که از نظر قانون و شرع، زن غیر مدخوله نیازی به نگه داشتن عده ندارد. علت این امر آن است که هدف از عده، اطمینان از عدم بارداری زن و مشخص شدن نسب کودک است و چون نزدیکی واقع نشده، امکان بارداری نیز وجود ندارد. در خصوص مهریه، طبق قانون مدنی، اگر طلاق قبل از نزدیکی واقع شود، زن مستحق دریافت نصف مهریه معین شده است.

طلاق زن یائسه

طلاق زن یائسه نیز از اقسام طلاق بائن محسوب می شود. «یائسگی» در فقه و قانون به حالتی اطلاق می شود که زن به سنی رسیده و عادت ماهانه او به طور کامل قطع شده باشد، به گونه ای که دیگر توانایی باروری ندارد. این سن در فقه شیعه برای زنان قریشی ۶۰ سال و برای سایر زنان ۵۰ سال قمری است (برابر با ۵۸ سال شمسی و ۴۸ سال شمسی به ترتیب). همچون طلاق غیر مدخوله، زن یائسه نیز پس از طلاق نیازی به نگه داشتن عده ندارد، چرا که با قطع عادت ماهانه، امکان بارداری منتفی است و فلسفه عده در مورد او جاری نیست.

طلاق خلع: جدایی با بخشش مال

طلاق خلع نوعی از طلاق بائن است که مبنای آن، کراهت و تنفر شدید زن از مرد است، به حدی که زن حاضر می شود در ازای طلاق گرفتن، مالی را به مرد ببخشد. این مال که در اصطلاح حقوقی «فدیه» یا «بذل» نامیده می شود، می تواند عین مهریه، معادل آن، بیشتر یا کمتر از مهریه باشد. ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی طلاق خلع را این گونه تعریف می کند: «طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد در مقابل مالی که به شوهر می دهد طلاق بگیرد اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن و یا بیشتر و یا کمتر از مهر باشد.»

طلاق خلع بیانگر جدایی است که در آن، زن به دلیل کراهت عمیق از مرد، حاضر به پرداخت مالی می شود تا از قید زوجیت رهایی یابد. این بذل مال، شرط اساسی تحقق طلاق خلع است.

این نوع طلاق بائن است، مگر اینکه زن در دوران عده، به مالی که بخشیده است رجوع کند (رجوع به بذل). در این صورت، طلاق خلع به طلاق رجعی تبدیل می شود و مرد نیز حق رجوع به زن را پیدا خواهد کرد. بنابراین، رجوع به بذل، می تواند ماهیت طلاق را تغییر دهد و این یکی از نکات ظریف و مهم در طلاق خلع است.

طلاق مبارات: کراهت متقابل و جدایی

طلاق مبارات شباهت زیادی به طلاق خلع دارد، با این تفاوت که در طلاق مبارات، کراهت و تنفر از یکدیگر متقابل است؛ یعنی هم زن و هم مرد از یکدیگر کراهت دارند و مایل به ادامه زندگی مشترک نیستند. ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی در این باره می گوید: «طلاق مبارات آن است که کراهت از طرفین باشد ولی در این صورت عوض باید زائد بر میزان مهر نباشد.» شرط بذل مال توسط زن در طلاق مبارات نیز وجود دارد، اما میزان آن نباید بیشتر از مهریه زن باشد. این محدودیت، تفاوت اصلی آن با طلاق خلع در میزان فدیه است.

همانند طلاق خلع، طلاق مبارات نیز از اقسام طلاق بائن است، مگر اینکه زن در زمان عده، به مالی که بذل کرده است رجوع کند. در این صورت نیز طلاق مبارات به رجعی تبدیل می شود و مرد حق رجوع خواهد داشت. این امکان رجوع به بذل توسط زن، فرصتی برای تغییر وضعیت طلاق فراهم می آورد و از این رو، آگاهی از آن برای طرفین از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

سومین طلاق که پس از سه وصلت متوالی به عمل آید (سه طلاقه)

این قسم از طلاق بائن، یکی از احکام پیچیده و مهم در قانون مدنی است که هدف آن جلوگیری از سوءاستفاده از حق طلاق و بازی با زندگی زناشویی است. زمانی که زن و مرد سه بار متوالی از یکدیگر طلاق بگیرند و در هر بار، پس از طلاق، چه با رجوع در عده و چه با عقد جدید، دوباره به زندگی مشترک بازگردند و برای بار سوم از یکدیگر جدا شوند، این طلاق، از نوع بائن محسوب می شود و پیامدهای بسیار سنگینی دارد. در این حالت، زوجین برای همیشه بر یکدیگر حرام می شوند و دیگر نمی توانند با یکدیگر ازدواج کنند، مگر اینکه شرایط خاصی به نام «محلل» فراهم شود.

محلل به معنای آن است که زن پس از طلاق سوم، با مرد دیگری ازدواج دائم کند و با او نزدیکی واقع شود. سپس، آن مرد دوم یا فوت کند یا زن را طلاق دهد. تنها پس از طی شدن این فرآیند، زن می تواند دوباره با همسر اول خود ازدواج کند. این حکم، برای تأکید بر اهمیت بنیان خانواده و جلوگیری از سهل انگاری در امر طلاق وضع شده است.

طلاق زن صغیره: شرایط ویژه برای کودکان

اگرچه در ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی به صراحت از «طلاق زن صغیره» نام برده نشده است، اما از احکام فقهی و حقوقی استنتاج می شود که طلاق زنی که کمتر از ۹ سال قمری سن دارد (سن بلوغ شرعی و تکلیف)، از نوع بائن است. علت بائن بودن این طلاق نیز همانند طلاق غیر مدخوله و زن یائسه، عدم نیاز به عده است. از آنجا که زن صغیره به سن بلوغ نرسیده و توانایی بارداری ندارد، هدف از نگه داشتن عده در مورد او منتفی است. البته ازدواج با زن صغیره در نظام حقوقی کنونی ایران شرایط خاص خود را دارد و نیازمند اذن ولی و رعایت مصلحت صغیره است.

احکام و آثار حقوقی عمیق طلاق بائن

طلاق بائن، با توجه به ماهیت غیرقابل رجوع خود، احکام و آثار حقوقی متعددی را به دنبال دارد که دانستن آن ها برای هر دو طرف، ضروری است. این آثار، زندگی فردی و اجتماعی زوجین را پس از جدایی تحت تأثیر قرار می دهد.

عدم حق رجوع مرد: اصلی ترین ویژگی

همانطور که پیشتر اشاره شد، اصلی ترین و مهم ترین ویژگی طلاق بائن، عدم حق رجوع مرد به زن در زمان عده است. این یعنی پس از جاری شدن صیغه طلاق، ارتباط زوجیت به طور کامل قطع می شود و مرد نمی تواند بدون عقد جدید، مجدداً زن را همسر خود قرار دهد. این اصل، ریشه بسیاری از احکام دیگر طلاق بائن است و آن را از طلاق رجعی متمایز می کند. عدم حق رجوع، به زن این اطمینان را می دهد که پس از طلاق، مرد نمی تواند بدون رضایت و عقد جدید، او را مجبور به بازگشت به زندگی مشترک کند.

وضعیت نفقه در طلاق بائن: تفاوت ها و استثناها

در طلاق بائن، به طور کلی زن در طول دوران عده، مستحق نفقه از سوی مرد نیست. این حکم به دلیل قطع کامل پیوند زناشویی است، چرا که نفقه، از آثار زوجیت محسوب می شود. اما این قاعده یک استثنای بسیار مهم دارد: اگر زن در زمان طلاق باردار باشد، مرد موظف است تا زمان وضع حمل (تولد فرزند)، نفقه او را بپردازد. این نفقه نه به خاطر زوجیت، بلکه به دلیل مصلحت جنین و حفظ حقوق او پرداخت می شود.

عدم توارث: قطع پیوند مالی پس از جدایی

یکی دیگر از آثار مهم طلاق بائن، عدم توارث است. به این معنا که اگر یکی از زوجین پس از طلاق بائن و در طول دوران عده فوت کند، دیگری از او ارث نمی برد. این حکم بر خلاف طلاق رجعی است که در آن، اگر یکی از زوجین در زمان عده فوت کند، دیگری از او ارث می برد. در طلاق بائن، چون پیوند زناشویی به طور کامل قطع شده است، رابطه توارث نیز از بین می رود.

شروط صحت طلاق: پایه های قانونی یک جدایی معتبر

برای اینکه طلاق بائن یا هر نوع طلاق دیگری از نظر قانونی و شرعی صحیح و معتبر باشد، باید شرایطی رعایت شود. این شروط، ضامن اعتبار و نفوذ حقوقی طلاق هستند:

1. اهلیت طرفین: طلاق دهنده (مرد) و طلاق گیرنده (زن) باید دارای اهلیت لازم باشند؛ یعنی عاقل، بالغ و با اختیار کامل باشند. طلاق از سوی فردی که دیوانه، نابالغ یا مجبور به طلاق شده باشد، باطل است.
2. پاک بودن زن از عادت ماهیانه (طُهر): در اکثر موارد طلاق، زن نباید در دوران عادت ماهیانه یا نفاس باشد. این شرط برای اطمینان از پاکی زن و مشخص بودن وضعیت بارداری اوست. با این حال، استثنائاتی نیز وجود دارد که شامل زن یائسه، زن باردار (که طلاقش صحیح است)، و زن غیر مدخوله می شود. در این موارد، نیازی به رعایت طُهر نیست.
3. قصد طلاق: مرد باید با قصد و اراده واقعی، صیغه طلاق را جاری کند. طلاقی که در حالت شوخی، مستی، یا بدون قصد جدی واقع شود، باطل است.

مراحل قانونی ثبت طلاق بائن: مسیری که باید طی شود

فارغ از نوع طلاق، تمامی طلاق ها در نظام حقوقی ایران باید از مسیر قانونی خود عبور کنند تا از اعتبار و رسمیت برخوردار شوند. طلاق بائن نیز از این قاعده مستثنی نیست و مراحل مشخصی برای ثبت آن در دفاتر رسمی لازم است. این مراحل، هرچند ممکن است پیچیده به نظر برسند، اما برای حفظ حقوق طرفین و جلوگیری از بروز مشکلات آتی، ضروری هستند.

گام اول برای آغاز فرآیند طلاق، معمولاً مراجعه به دادگاه خانواده است. حتی اگر زوجین به صورت توافقی تصمیم به طلاق بائن گرفته باشند (مانند طلاق خلع یا مبارات)، باز هم نیاز به رأی دادگاه دارند. دادخواست طلاق، چه از سوی مرد و چه از سوی زن، یا به صورت توافقی، باید از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه صالح ارائه شود. این دادخواست شامل اطلاعات شناسنامه ای زوجین، دلایل طلاق و درخواست های مربوط به مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و سایر حقوق مالی است.

پس از بررسی پرونده در دادگاه، ممکن است جلسات مشاوره خانواده جهت تلاش برای صلح و سازش برگزار شود. در صورتی که سازش امکان پذیر نباشد و دادگاه به این نتیجه برسد که شرایط طلاق فراهم است، حکمی مبنی بر «عدم امکان سازش» یا «حکم طلاق» صادر می شود. این گواهی یا حکم، سند اصلی است که برای ثبت طلاق در دفترخانه رسمی طلاق مورد نیاز است. بدون ارائه این حکم، هیچ دفترخانه رسمی اقدام به ثبت طلاق نخواهد کرد. در نهایت، با ارائه حکم طلاق به یکی از دفاتر رسمی ثبت طلاق، صیغه طلاق جاری و واقعه طلاق به طور رسمی در شناسنامه ها ثبت می گردد.

مهریه و عده در طلاق بائن: مفاهیم کلیدی و تفاوت ها

مسائل مربوط به مهریه و عده، از جمله چالش برانگیزترین و مهم ترین جنبه های هر طلاق است. در طلاق بائن نیز این مفاهیم جایگاه ویژه ای دارند و با توجه به نوع طلاق بائن، احکام متفاوتی برای آن ها جاری می شود.

مهریه در طلاق بائن

مهریه، مالی است که مرد در زمان عقد نکاح یا پس از آن به زن می پردازد و زن با جاری شدن عقد، مالک تمام آن می شود. اما در طلاق بائن، وضعیت مهریه می تواند بسته به شرایط متفاوت باشد:

1. طلاق غیر مدخوله: اگر طلاق بائن قبل از نزدیکی (غیر مدخوله) واقع شود، زن مستحق دریافت نصف مهریه معین شده است. حتی اگر تمام مهریه را قبلاً دریافت کرده باشد، مرد می تواند نصف آن را پس بگیرد. این حکم برای جلوگیری از ضرر ناروای مرد در مواردی است که زندگی مشترک پیش از آغاز رابطه زناشویی پایان می یابد.
2. طلاق خلع و مبارات: در این دو نوع طلاق بائن، زن به دلیل کراهت از مرد، مالی را تحت عنوان «فدیه» یا «بذل» به مرد می بخشد تا او را طلاق دهد. این مال می تواند تمام یا قسمتی از مهریه باشد یا حتی مالی غیر از مهریه. میزان بذل در طلاق خلع می تواند هر مقداری باشد، اما در طلاق مبارات، نباید بیشتر از مهریه باشد. در این موارد، آنچه زن بذل کرده، در واقع از مهریه او کاسته می شود و دریافت مهریه به صورت کامل، آنچنان که در دیگر انواع طلاق ممکن است، در این جا موضوعیت پیدا نمی کند مگر اینکه زن به بذل رجوع کند.
3. سایر اقسام طلاق بائن: در سایر اقسام طلاق بائن، مانند طلاق زن یائسه یا سه طلاقه، زن مستحق دریافت تمام مهریه خود است، مگر اینکه قبلاً آن را به هر دلیلی ساقط کرده یا بخشیده باشد.

مهم است که اشاره شود، ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی بیان می دارد: «به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.» این اصل، پایه و اساس مالکیت زن بر مهریه است و استثنائات فوق الذکر، در چارچوب همین ماده تفسیر می شوند.

عده در طلاق بائن

«عده» مدت زمانی است که زن پس از طلاق یا فوت همسر باید منتظر بماند تا امکان ازدواج مجدد برای او فراهم شود. هدف اصلی عده، اطمینان از عدم بارداری زن و مشخص شدن نسب فرزند است. در طلاق بائن، احکام عده نیز بسته به نوع طلاق متفاوت است:

1. طلاق غیر مدخوله و زن یائسه: همانطور که قبلاً ذکر شد، در این دو قسم از طلاق بائن، زن نیازی به نگه داشتن عده ندارد. دلیل آن نیز عدم امکان بارداری است؛ در زن غیر مدخوله به دلیل عدم نزدیکی و در زن یائسه به دلیل قطع عادت ماهانه.
2. سایر اقسام طلاق بائن (خلع، مبارات، سه طلاقه): در این موارد، زن باید عده نگه دارد. مدت زمان عده طلاق برای زنانی که عادت ماهانه می بینند، سه طُهر (سه پاکی از عادت ماهانه) است و برای زنانی که عادت ماهانه نمی بینند اما یائسه نیستند، سه ماه و ده روز است. برای زن باردار نیز عده تا زمان وضع حمل اوست. تفاوت کلیدی در این جا با طلاق رجعی آن است که حتی در طول این عده، مرد حق رجوع به زن را ندارد و این عده صرفاً برای حفظ نسب و آماده سازی زن برای ازدواج مجدد است.

درک صحیح از احکام مهریه و عده در طلاق بائن، به طرفین کمک می کند تا با آگاهی از حقوق و تعهدات خود، از بروز اختلافات و مشکلات احتمالی جلوگیری کنند و با دیدگاهی واقع بینانه، مراحل پس از طلاق را طی کنند.

نتیجه گیری: چشم اندازی بر پیچیدگی های طلاق بائن

طلاق بائن، با تمامی اقسام و جزئیات حقوقی خود، یکی از ارکان مهم و پیچیده در نظام حقوق خانواده ایران است. این نوع جدایی که عدم حق رجوع مرد به زن در زمان عده را به همراه دارد، ابعاد وسیعی از زندگی فردی و اجتماعی افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. از طلاق زنی که با او نزدیکی واقع نشده تا طلاق زن یائسه، خلع و مبارات، و حتی پیچیدگی های سه طلاقه، هر یک داستانی از یک جدایی را روایت می کنند که با قواعد و احکام خاص خود همراه است.

شناخت دقیق این اقسام، فهم تفاوت های آن ها در قبال مهریه، نفقه و عده، و آگاهی از شروط صحت طلاق، می تواند به افراد در مسیر پر پیچ و خم جدایی، چراغ راهی باشد. این آگاهی، نه تنها به آن ها در حفظ حقوق خود کمک می کند، بلکه به درک عمیق تر از مسئولیت ها و پیامدهای قانونی تصمیماتشان می انجامد. مسائلی چون بذل مال در خلع و مبارات و امکان رجوع به بذل، یا مفهوم سنگین محلل در سه طلاقه، همگی نشان از ظرافت ها و فلسفه های عمیقی دارند که در پس این قوانین نهفته اند.

در نهایت، با وجود تمام اطلاعاتی که ارائه شد، نباید فراموش کرد که مسائل حقوقی مربوط به طلاق، به دلیل پیچیدگی ها و تفاوت های موردی، نیازمند دقت و تخصص فراوان است. هر پرونده طلاق، ویژگی های منحصربه فرد خود را دارد که ممکن است تفسیر و اجرای قوانین را به شکلی متفاوت طلب کند. از این رو، تاکید بر اهمیت مشاوره با وکیل متخصص خانواده برای هر گونه اقدام قانونی در زمینه طلاق، ضروری است. یک وکیل باتجربه می تواند با درک شرایط خاص هر فرد، بهترین راهنمایی ها را ارائه داده و از تضییع حقوق جلوگیری کند. تصمیم گیری در مورد طلاق و انتخاب مسیر قانونی آن، یکی از مهم ترین و دشوارترین تصمیمات زندگی است و باید با آگاهی کامل و مشورت با متخصصان انجام پذیرد تا مسیر آینده با کمترین چالش و بیشترین عدالت طی شود.