چه اموالی شامل مهریه میشود

مهریه یکی از حقوق اساسی و مالی زن در عقد نکاح است که به محض جاری شدن صیغه عقد، مالکیت آن برای زن تثبیت می شود. برای وصول مهریه، زن می تواند اقدام به توقیف اموال همسرش کند. اموال قابل توقیف برای مهریه طیف وسیعی از دارایی های منقول و غیرمنقول را دربرمی گیرد، اما همواره محدودیت هایی به نام مستثنیات دین وجود دارد که این اموال را از شمول توقیف خارج می سازد. شناخت دقیق این موارد به زنان کمک می کند تا با دیدی روشن تر و گام هایی مطمئن تر در مسیر احقاق حق خود قدم بردارند و از صرف زمان و انرژی بی مورد جلوگیری کنند.

شناسایی دقیق اموالی که می توان برای مهریه توقیف کرد و آنهایی که تحت هیچ شرایطی قابل توقیف نیستند، از چالش های مهم در روند مطالبه مهریه محسوب می شود. این فرآیند می تواند پیچیدگی های خاص خود را داشته باشد و آگاهی از جزئیات قانونی آن، راهگشای بسیاری از مشکلات خواهد بود. در این مقاله، به بررسی جامع این موضوع پرداخته می شود تا مسیر مطالبه مهریه از طریق توقیف اموال، برای زنانی که در پی احقاق حقوق مالی خود هستند، شفاف و قابل فهم گردد.

حق قانونی مهریه و چالش های مطالبه آن

مهریه نه فقط یک رسم، بلکه حقی شرعی و قانونی برای زن است که پس از عقد نکاح، به ملکیت او درمی آید. این حق به زن اجازه می دهد تا در هر زمانی که بخواهد، تمام یا بخشی از مهریه خود را از همسرش مطالبه کند، حتی اگر هنوز زندگی مشترک آغاز نشده باشد. اما در عمل، مطالبه مهریه همیشه با سهولت همراه نیست. یکی از بزرگترین چالش هایی که زنان در مسیر مطالبه مهریه با آن روبه رو می شوند، احتمال انتقال اموال توسط زوج برای فرار از پرداخت مهریه است.

گاهی اوقات، مردان با اطلاع از قصد زن برای مطالبه مهریه، اقدام به انتقال دارایی های خود به نام دیگران (مانند بستگان نزدیک) می کنند تا زن نتواند به اموال او دسترسی پیدا کند. این اقدام که به معامله به قصد فرار از دین شهرت دارد، می تواند روند وصول مهریه را بسیار دشوار و زمان بر سازد. از این رو، توقیف اموال نقش حیاتی در تضمین وصول مهریه و جلوگیری از تضییع حقوق زن ایفا می کند. توقیف به موقع و قانونی اموال، مانع از هرگونه نقل و انتقال دارایی توسط زوج شده و اطمینان می دهد که حتی در صورت تلاش مرد برای مخفی کردن یا انتقال اموال، زن قادر به وصول حق خود خواهد بود.

شناخت دقیق مراحل قانونی و انواع اموالی که می توان توقیف کرد، ابزاری قدرتمند در دستان زن محسوب می شود. این آگاهی به او کمک می کند تا با اتخاذ تصمیمات درست و به موقع، از بروز چالش های بیشتر جلوگیری کرده و با اطمینان خاطر بیشتری برای احقاق حق خود اقدام کند.

مراحل قانونی توقیف اموال برای مهریه: گام به گام

برای توقیف اموال جهت وصول مهریه، زن باید یک مسیر قانونی مشخص را طی کند. این مسیر، بسته به شرایط و وضعیت پرونده، می تواند از دو طریق اصلی پیگیری شود: اجرای ثبت اسناد رسمی و دادگاه خانواده. بخشنامه های جدید قوه قضائیه بر لزوم شروع از اجرای ثبت تأکید دارند، مگر در شرایط خاص. در ادامه، این دو مسیر و مراحل مربوط به آنها به تفصیل شرح داده شده است.

مسیر اول: توقیف اموال از طریق اجرای ثبت اسناد رسمی

این مسیر، اولین گامی است که زن برای مطالبه و توقیف مهریه باید بردارد. این روش به دلیل سرعت نسبی در صورت موجود بودن مال و عدم نیاز به پرداخت هزینه های دادرسی در ابتدا، مورد توجه قرار گرفته است.

1. گام اول: مراجعه به دفترخانه ازدواج و درخواست صدور اجرائیه

   در ابتدا، زن باید به دفترخانه ازدواجی که عقد نکاح در آن ثبت شده است، مراجعه کند. در آنجا، درخواست صدور اجراییه برای مهریه را ارائه می دهد. دفترخانه، با بررسی سند نکاح، یک اجرائیه رسمی صادر می کند.

2. گام دوم: تشکیل پرونده در اداره ثبت و ابلاغ به زوج

   پس از صدور اجراییه توسط دفترخانه، زن باید با در دست داشتن آن، به اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ازدواج یا محل اقامت زوج مراجعه کرده و پرونده اجرایی تشکیل دهد. در این مرحله، اجراییه به زوج ابلاغ می شود و به او ۱۰ روز فرصت داده می شود تا نسبت به پرداخت مهریه یا معرفی اموال خود اقدام کند.

3. مزایا و معایب این روش

   مزیت اصلی این روش، سرعت نسبی آن در صورتی است که اموالی از زوج به راحتی قابل شناسایی و توقیف باشد. همچنین، هزینه اولیه کمتری نسبت به دادگاه دارد. اما یکی از معایب مهم آن، این است که در فاصله زمانی بین ابلاغ اجراییه به زوج و آغاز عملیات توقیف، زوج ممکن است فرصت یابد تا اموال خود را به دیگری منتقل کند و این امر می تواند زن را با مشکل مواجه سازد.

بر اساس بخشنامه جدید قوه قضائیه، شروع مطالبه مهریه و توقیف اموال، ضرورتاً باید از طریق اجرای ثبت اسناد رسمی صورت پذیرد و دادگاه ها تنها پس از عدم توفیق در این مرحله، به پرونده رسیدگی می کنند.

مسیر دوم: توقیف اموال از طریق دادگاه خانواده

اگر زن از طریق اجرای ثبت موفق به وصول مهریه نشود، یا مالی برای توقیف در اداره ثبت پیدا نشود، می تواند به دادگاه خانواده مراجعه کند.

1. شرایط مراجعه به دادگاه

   مراجعه به دادگاه خانواده تنها زمانی امکان پذیر است که زن گواهی عدم توفیق در اجرای ثبت را دریافت کرده باشد. این گواهی نشان می دهد که اداره ثبت نتوانسته طی مدت زمان قانونی (معمولاً شش ماه) مهریه را وصول کند یا اموالی برای توقیف شناسایی کند.

2. نحوه ارائه دادخواست مطالبه مهریه و توقیف اموال

   پس از دریافت گواهی از اداره ثبت، زن می تواند از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست مطالبه مهریه و توقیف اموال را به دادگاه خانواده ارائه دهد. در این دادخواست، زن باید مشخصات زوج و میزان مهریه را ذکر کرده و در صورت اطلاع، لیست اموال زوج را نیز پیوست کند.

3. اهمیت اخذ قرار تأمین خواسته

   یکی از مهم ترین اقدامات در مسیر دادگاهی، درخواست صدور قرار تأمین خواسته است. این قرار قبل از ابلاغ دادخواست به زوج صادر می شود و به زن اجازه می دهد تا به سرعت اموال زوج را توقیف کند. این اقدام حیاتی است زیرا از انتقال احتمالی اموال توسط زوج قبل از اطلاع از دعوای قضایی جلوگیری می کند و شانس زن را برای وصول مهریه به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

4. نقش دادگاه در شناسایی و توقیف اموال

   پس از صدور قرار تأمین خواسته و یا در جریان رسیدگی به دادخواست مهریه، دادگاه با استعلام از مراجع مختلف (مانند اداره ثبت اسناد، بانک ها، بورس، راهنمایی و رانندگی و…) اقدام به شناسایی اموال زوج می کند. سپس، بر اساس حکم صادره، این اموال توقیف و در نهایت از طریق مزایده به فروش رسیده و مبلغ حاصل از آن به عنوان مهریه به زن پرداخت می شود.

در هر دو مسیر، پیگیری دقیق و آگاهی از جزئیات قانونی برای زن ضروری است. عدم آگاهی می تواند منجر به اتلاف وقت، انرژی و حتی تضییع حقوق شود. بنابراین، توصیه می شود تا در تمام مراحل، از مشاوره وکلای متخصص در امور خانواده بهره برداری شود.

اموال قابل توقیف بابت مهریه: لیست جامع

زمانی که زن قصد مطالبه مهریه خود را دارد، این سوال مطرح می شود که دقیقاً چه اموالی از همسرش قابل توقیف است؟ قاعده کلی در این زمینه این است که تمامی اموال منقول و غیرمنقول متعلق به زوج، به استثنای موارد مشخصی که قانون آنها را مستثنیات دین نامیده است، قابلیت توقیف بابت مهریه را دارند. شناخت این اموال به زن کمک می کند تا با دیدی واقع بینانه و هدفمند اقدام به پیگیری حق خود کند.

اموال غیرمنقول

این دسته از اموال، شامل دارایی هایی است که قابلیت جابه جایی ندارند و معمولاً دارای ارزش بالایی هستند:

• ملک و مستغلات: شامل زمین، آپارتمان، خانه مسکونی، ویلا، باغ و املاک تجاری یا اداری. نکته مهم این است که اگر ملک مسکونی، تنها منزل زوج و در حد شأن او و افراد تحت تکفلش باشد، جزو مستثنیات دین محسوب شده و قابل توقیف نیست. اما اگر زوج دارای چند ملک باشد یا ملکی که در آن سکونت دارد، بیش از شأن او باشد، مازاد آن قابل توقیف است.
• سرقفلی و حق کسب و پیشه: اگر زوج دارای حق سرقفلی یا حق کسب و پیشه در یک ملک تجاری باشد، این حقوق نیز دارای ارزش مالی هستند و در صورت لزوم، می توانند توقیف شوند.

اموال منقول

اموال منقول، دارایی هایی هستند که قابلیت جابه جایی دارند و شامل موارد زیر می شوند:

• خودرو: انواع خودروهای سواری، وانت، موتور سیکلت و سایر وسایل نقلیه متعلق به زوج. البته اگر خودرو وسیله امرار معاش زوج باشد (مانند تاکسی یا وسیله کار رانندگان)، ممکن است تحت شرایطی جزو مستثنیات دین قرار گیرد و توقیف آن با مشکل مواجه شود.
• سپرده های بانکی و موجودی حساب ها: وجوه نقد موجود در حساب های بانکی اعم از پس انداز، جاری، کوتاه مدت و بلندمدت، و همچنین اوراق مشارکت و گواهی سپرده های بانکی قابل توقیف هستند.
• سهام و اوراق بهادار: سهام شرکت ها در بورس اوراق بهادار یا سهام شرکت های خصوصی، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار با ارزش مالی.
• حقوق و مزایای کارکنان: بخشی از حقوق و مزایای ماهیانه کارکنان دولت و بخش خصوصی، مشمول توقیف مهریه می شود. طبق قانون، میزان قابل توقیف از حقوق کارمندان دولتی و بخش خصوصی، در صورتی که زوج دارای همسر و فرزند باشد، تا یک چهارم و در صورت مجرد بودن یا نداشتن فرزند، تا یک سوم است.
• مطالبات و دیون شوهر از اشخاص ثالث: اگر اشخاصی به زوج بدهکار باشند، زن می تواند برای توقیف این مطالبات اقدام کند. به عنوان مثال، اگر زوج از کسی مبلغی را طلبکار باشد، زن می تواند این طلب را بابت مهریه توقیف کند.
• طلا و جواهرات: در صورتی که ثابت شود طلا و جواهرات متعلق به زوج هستند و برای او ارزش مالی دارند، قابل توقیف خواهند بود.
• لوازم گران قیمت و لوکس زندگی: اثاثیه منزل و لوازم زندگی که ضروری نباشند و بیش از شأن عرفی زوج باشند (مانند تابلوهای گران قیمت، عتیقه جات و لوازم تزئینی لوکس)، می توانند توقیف شوند.
• امتیازات دارای ارزش مالی و قابلیت واگذاری: مانند حق امتیاز خط تلفن رند، پروانه کسب و کارهای مختلف، حق عضویت در باشگاه های خاص و هرگونه امتیاز دیگری که ارزش مالی داشته و قابل انتقال باشد.

در خصوص توقیف اموال، لازم است به محدودیت ۱۱۰ سکه نیز توجه شود. قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ مقرر کرده است که برای مهریه های تا ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی، در صورت عدم پرداخت از سوی مرد، امکان بازداشت او وجود دارد. اما برای مهریه های بالای ۱۱۰ سکه، بازداشت مرد ممکن نیست و زن تنها می تواند مازاد بر این مقدار را از طریق شناسایی و توقیف اموال زوج وصول کند. این نکته، اهمیت شناخت دقیق لیست اموال قابل توقیف بابت مهریه را دوچندان می کند.

اموال غیر قابل توقیف بابت مهریه: مستثنیات دین

در کنار اموال قابل توقیف، قانونگذار برای حفظ حداقل های زندگی محکوم علیه (در اینجا، زوج)، برخی از اموال را از شمول توقیف خارج کرده است. این دسته از اموال تحت عنوان «مستثنیات دین» شناخته می شوند. فلسفه وجودی این قانون، تضمین یک زندگی حداقلی و شرافتمندانه برای محکوم علیه و افراد تحت تکفل اوست تا حتی پس از محکومیت به پرداخت دین، از ابتدایی ترین نیازهای زندگی محروم نگردد. آخرین قانون مربوط به مستثنیات دین، ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب سال ۱۳۹۳ است.

لیست جامع مستثنیات دین

بر اساس ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، اموال غیر قابل توقیف بابت مهریه عبارتند از:

1. منزل مسکونی:

   منزل مسکونی که در شأن عرفی زوج و افراد تحت تکفل او باشد و برای سکونت ضروری است. این یکی از مهمترین مستثنیات دین است. نکته اساسی در اینجا تشخیص شأن عرفی است که بر اساس وضعیت اجتماعی، شغل، درآمد و عرف محل زندگی زوج تعیین می شود. اگر زوج دارای چند منزل باشد، تنها منزلی که برای سکونت او و خانواده اش لازم و در شأن آنهاست، مستثنی خواهد بود و باقی املاک مسکونی قابل توقیف هستند.

2. اثاثیه و لوازم ضروری زندگی:

   اثاثیه و لوازم ضروری مورد نیاز زوج و افراد تحت تکفل او. این شامل اقلامی می شود که برای ادامه زندگی عادی و معمول خانواده ضروری هستند، مانند یخچال، اجاق گاز، تلویزیون معمولی، فرش، کمد و لباس. تشخیص ضروری بودن این لوازم نیز بستگی به شأن عرفی و نیازهای معمول یک زندگی دارد و از موارد لوکس و گران قیمت متمایز می شود.

3. آذوقه موجود در منزل:

   آذوقه و مواد غذایی موجود در منزل که به میزان نیاز متعارف و برای مدت عرفی ذخیره شده باشد. این مورد به منظور تأمین خوراک خانواده برای یک دوره زمانی معقول (مثلاً یک ماه) از توقیف مصون است.

4. کتب و ابزار علمی و تحقیقاتی:

   کتب، ابزار و وسایل علمی و تحقیقاتی که متناسب با شغل، تخصص یا نیازهای تحصیلی و پژوهشی زوج باشد. به عنوان مثال، کتابخانه یک استاد دانشگاه یا ابزار آزمایشگاهی یک محقق جزو مستثنیات دین محسوب می شود.

5. وسایل و ابزار کار:

   وسایل و ابزار کار کسبه، پیشه وران، کشاورزان و سایر مشاغل که برای امرار معاش ضروری بوده و بدون آن ها زوج قادر به تأمین حداقل نیازهای زندگی خود و افراد تحت تکفلش نباشد. مثلاً ابزار یک نجار، ماشین آلات کوچک یک کشاورز، یا ابزار کار یک صنعتگر از این دسته هستند.

6. خط تلفن همراه:

   خط تلفن همراه زوج، البته با تأکید بر اینکه صرفاً خط تلفن و نه شماره های رند یا تجاری با ارزش بسیار بالا که جنبه سرمایه ای دارند، مشمول این قاعده می شوند.

7. ودیعه اجاره مسکن:

   ودیعه یا مبلغ قرض الحسنه ای که زوج بابت اجاره مسکن به موجر پرداخت کرده است، به شرطی که زوج مستأجر باشد و پرداخت اجاره بدون آن ودیعه با عسر و حرج (سختی و تنگنا) برای او همراه باشد، و همچنین مسکن مورد اجاره نیز در حد شأن او بوده و بالاتر از نیازهای عرفی نباشد.

نکات مهم در تشخیص مستثنیات دین

تشخیص ضروری بودن، در حد شأن بودن یا متعارف بودن در بسیاری از موارد مستثنیات دین، از مهمترین چالش ها محسوب می شود. این ابهامات معمولاً با نظر کارشناس رسمی دادگستری و در نهایت تصمیم قاضی رفع می گردد. برای مثال، اینکه آیا یک خودروی خاص وسیله امرار معاش است یا یک دارایی لوکس، یا اینکه میزان اثاثیه موجود در منزل فراتر از حد عرفی است یا خیر، توسط کارشناس بررسی و به دادگاه گزارش می شود.

زنانی که در صدد توقیف اموال هستند، باید از این موارد آگاهی کامل داشته باشند تا از توقیف اموالی که در نهایت رفع توقیف خواهند شد، پرهیز کنند. این شناخت، زمان و هزینه را به شکل قابل توجهی کاهش داده و مسیر قانونی را هموارتر می سازد.

ملاحظات مهم در مطالبه مهریه و توقیف اموال

مطالبه مهریه و فرآیند توقیف اموال، علاوه بر مراحل قانونی مشخص، با چالش ها و ملاحظات خاصی نیز همراه است که آگاهی از آن ها برای زن بسیار حائز اهمیت است. این ملاحظات می توانند بر سرعت و موفقیت این فرآیند تأثیر بسزایی داشته باشند.

وقتی زوج هیچ مالی نداشته باشد: اعسار و تقسیط مهریه

گاهی اوقات، زن پس از طی مراحل قانونی و تلاش برای شناسایی اموال، با این واقعیت روبرو می شود که همسرش هیچ مال قابل توقیفی ندارد یا اموال او در حد مستثنیات دین است. در چنین شرایطی، زوج می تواند با ارائه دادخواست اعسار از پرداخت مهریه به دادگاه، اعلام کند که توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را ندارد. در صورت پذیرش اعسار، دادگاه معمولاً حکم به تقسیط مهریه صادر می کند. این به این معناست که زوج باید مهریه را در اقساط مشخص و معمولاً با پرداخت یک پیش قسط، به زن بپردازد. در صورت عدم پرداخت اقساط یا پیش قسط، زن می تواند برای بازداشت زوج اقدام کند (تا سقف ۱۱۰ سکه).

اموال مشترک زن و شوهر

سوال دیگری که مطرح می شود این است که آیا مهریه از اموال مشترک زن و شوهر قابل توقیف است؟ پاسخ به این سوال بستگی به نوع مالکیت آن اموال دارد. اگر اموال به صورت مشاع و با سند رسمی مشترک به نام هر دو نفر ثبت شده باشد، تنها سهم زوج از آن مال قابل توقیف خواهد بود. توقیف کل مال ممکن نیست و زن نمی تواند سهم خود یا سهم مشترک خود و همسرش را برای مهریه توقیف کند. در مورد اموالی که به صورت عرفی مشترک هستند اما سند رسمی ندارند، اثبات مالکیت زوج برای توقیف بخش او اهمیت دارد.

توقیف حقوق بازنشستگی

آیا می توان حقوق بازنشستگی را بابت مهریه توقیف کرد؟ طبق قوانین موجود، حقوق بازنشستگی نیز مشمول توقیف می شود، اما همانند حقوق و مزایای کارکنان شاغل، دارای محدودیت است. معمولاً تا یک چهارم یا یک سوم حقوق بازنشستگی (بسته به تعداد افراد تحت تکفل) قابل توقیف بابت مهریه است. این امر به دلیل حفظ حداقل معیشت برای بازنشسته و خانواده اوست.

تکلیف اموالی که به نام بستگان زوج است: معامله به قصد فرار از دین

یکی از پیچیده ترین سناریوها، حالتی است که زوج، اموال خود را به نام بستگان نزدیک (مانند مادر، خواهر یا برادر) منتقل کرده باشد. در این موارد، زن باید ثابت کند که این معامله به قصد فرار از دین (مهریه) صورت گرفته و صوری بوده است. اثبات صوری بودن معامله دشوار است و نیازمند جمع آوری مدارک و شواهد قوی است، مانند عدم دریافت وجه در قبال انتقال، ادامه استفاده زوج از مال پس از انتقال، یا انجام معامله در زمان نزدیکی به مطالبه مهریه. در صورت اثبات، دادگاه می تواند حکم به بطلان معامله صوری داده و آن اموال را مجدداً به ملکیت زوج بازگرداند تا قابلیت توقیف پیدا کنند.

این موارد نشان می دهد که مسیر مطالبه مهریه، به خصوص در صورت بروز چالش هایی نظیر عدم تمکن مالی زوج یا انتقال صوری اموال، می تواند بسیار پیچیده و زمان بر شود. از این رو، بهره گیری از تجربه و دانش یک وکیل متخصص خانواده نه تنها می تواند این مسیر را روشن تر و سریع تر کند، بلکه شانس موفقیت در احقاق حق را نیز به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

در پرونده های مهریه، آگاهی از ابعاد حقوقی و توانایی مواجهه با پیچیدگی های قانونی، از جمله شناسایی مستثنیات دین و اثبات صوری بودن معاملات، کلید موفقیت محسوب می شود.

نقش وکیل متخصص در مطالبه مهریه

همانطور که در طول این مقاله به آن اشاره شد، فرآیند مطالبه مهریه و توقیف اموال، مسیری پر از ظرایف و پیچیدگی های حقوقی است. از شناسایی دقیق اموال قابل توقیف برای مهریه و تشخیص مستثنیات دین گرفته تا طی مراحل قانونی در اجرای ثبت و دادگاه خانواده، هر گام نیازمند دانش تخصصی و تجربه کافی است. در چنین شرایطی، نقش یک وکیل متخصص خانواده می تواند بی بدیل باشد و از تضییع حقوق زن جلوگیری کند.

یک وکیل مجرب می تواند زن را در تمام مراحل راهنمایی کند:

• مشاوره اولیه و ارزیابی پرونده: وکیل با بررسی دقیق وضعیت مالی زوج، میزان مهریه و شرایط خاص پرونده، بهترین استراتژی را برای مطالبه مهریه پیشنهاد می دهد. این ارزیابی اولیه می تواند شامل تخمین زمان و هزینه های احتمالی نیز باشد.
• پیگیری سریع و مؤثر: با توجه به احتمال انتقال اموال توسط زوج، سرعت عمل در توقیف اموال بسیار مهم است. وکیل با شناخت رویه های قانونی و اداری، می تواند درخواست صدور اجراییه و قرار تأمین خواسته را با سرعت بیشتری پیگیری کند.
• شناسایی اموال زوج: وکیل با استفاده از ابزارهای قانونی و تجربه خود، به زن در شناسایی دارایی های پنهان یا اعلام نشده زوج کمک می کند. این ممکن است شامل استعلام از نهادهای مختلف و پیگیری های اداری باشد.
• مقابله با ادعای اعسار: در صورت ارائه دادخواست اعسار از سوی زوج، وکیل می تواند با جمع آوری مدارک و شواهد لازم، به بهترین نحو از حقوق زن دفاع کند و در صورت امکان، اعسار زوج را رد نماید یا شرایط تقسیط را به نفع موکل خود تنظیم کند.
• اثبات صوری بودن معاملات: در مواردی که زوج اقدام به انتقال اموال به قصد فرار از دین کرده باشد، اثبات صوری بودن این معاملات کاری پیچیده و تخصصی است که نیازمند دانش حقوقی عمیق و توانایی جمع آوری ادله کافی است. وکیل در این زمینه می تواند نقش کلیدی ایفا کند.

با توجه به تمامی این موارد، توصیه اکید می شود که زنانی که قصد مطالبه مهریه خود را دارند، پیش از هر اقدامی، با یک وکیل متخصص و باتجربه در امور خانواده مشورت کنند. این کار نه تنها به حفظ حقوق آنها کمک می کند، بلکه باعث صرفه جویی در وقت، هزینه و جلوگیری از فرسایش روانی ناشی از پیگیری های حقوقی طولانی و پیچیده می شود.

نتیجه گیری

مهریه به عنوان یک حق مالی قانونی، از مهم ترین حقوق زن در عقد نکاح به شمار می رود که می تواند آن را در هر زمان مطالبه کند. فرآیند توقیف اموال برای وصول مهریه، هرچند دارای مراحل قانونی مشخصی است، اما با ظرافت ها و پیچیدگی های خاص خود همراه است. شناخت چه اموالی شامل مهریه می شود و کدام یک از شمول توقیف خارج است (مستثنیات دین)، برای زنانی که در مسیر احقاق حق خود قدم می گذارند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

از مراجعه اولیه به اجرای ثبت اسناد رسمی تا پیگیری در دادگاه خانواده، هر مرحله نیازمند دقت، آگاهی و اقدام به موقع است تا از چالش هایی نظیر انتقال اموال توسط زوج و معامله به قصد فرار از دین جلوگیری شود. اموال منقول و غیرمنقول شامل ملک، خودرو، حساب بانکی، سهام و حقوق و مزایا، همگی می توانند برای مهریه توقیف شوند، مگر آن دسته که جزء مستثنیات دین محسوب می شوند، مانند منزل مسکونی در شأن عرفی، اثاثیه ضروری زندگی و ابزار کار. این تمایزات، هرچند واضح به نظر می رسند، اما در عمل نیازمند تفسیر دقیق کارشناسان و قضات هستند.

پیچیدگی های حقوقی و احتمال مواجهه با ادعای اعسار یا معاملات صوری، ضرورت بهره گیری از تجربه یک وکیل متخصص خانواده را آشکار می سازد. وکیل با دانش و تجربه خود می تواند به زن در شناسایی اموال، طی مراحل قانونی، دفاع در برابر ادعاها و در نهایت، احقاق کامل حق خود یاری رساند. بنابراین، توصیه می شود هر زنی که قصد مطالبه مهریه را دارد، قبل از هر اقدامی، به یک وکیل متخصص مراجعه کند تا با اطمینان و آگاهی کامل، مسیر قانونی خود را طی نماید.