بزرگ ترین هواپیمای رادارگریز جهان / عکس

غزال زیاری: Skunk Works که به صورت خلاصه به عنوان برنامه های توسعه پیشرفته (ADP) شناخته می شود، در بین سال های 1939 تا 1943 تاسیس شد و مهندسانش در آن زمان تحت شرایط امنیتی شدیدی زندگی می کردند. آن ها در کنار فعالیت های کاری روزمره، در اوقات فراغتشان روی هواپیماهای باری و تحقیقاتی مافوق صوت، وسایل پرتاب فضایی، راکتور همجوشی و حتی قایق رادارگریز کار می کردند که برخی از آن ها در فیلم های هیجان انگیز «جیمز باند» به نمایش درآمده است.

به گزارش دیجیتوهان، این روزها، دولت آمریکا در تلاش برای توسعه خانواده جدیدی از سوخت رسان های هوایی برای جایگزینی ناوگان قدیمی KC-135 Stratotankers است. در اختیار داشتن چنین سوخت رسان هایی برای عملیات پروازی آمریکا و متحدانش ضروری و حیاتی است؛ چراکه امکان انجام عملیات های پروازی طولانی مدت را برای هواپیماهای جنگی فراهم خواهند کرد. این دقیقاً همان امکانی است که به هواپیماهای B-52 اجازه می داد تا از دهه 1950 به بعد خود را به هر نقطه دنیا برسانند و سال 1982، پرواز بمب افکن های بریتانیایی ولکان را در طول جنگ فالکلند ممکن ساخت.

در این میان تغییرات در وضعیت ژیوپلیتیک و جاه طلبی های سرزمینی باعث شده است که نیاز به چنین سیستم های سوخت رسانی، به مراتب حتی بیشتر از دوران جنگ سرد احساس شود؛ باید این را در نظر داشت که در صورت وقوع جنگ در منطقه هند و اقیانوس آرام، هواپیماهای آمریکا و متحدانش می بایست مسافت هایی طولانی را بر فراز دریاهای آزاد پرواز کنند و ازاین رو به سوخت رسان هایی نزدیک به خطوط مقدم نیاز خواهند داشت.

بررسی سوخت رسان رادارگریز

گرچه هنوز جزییات سوخت رسان NGAS منتشرنشده، ولی تصویری که لاکهید مارتین منتشر کرده حکایت از آن دارد که این سوخت رسان به مراتب چابک تر از نمونه های امروزی است و می تواند مقدار نسبتاً زیادی سوخت حمل کند. این هواپیما با بال های خاص و ویژه اش، جلوه آینده نگرانه ای دارد که در عین انعطاف پذیری در طراحی، از قابلیت پرواز مخفیانه نیز بهره می برد.

خط چین روی بدنه هواپیما که از دماغه آغاز شده و تا عقب و جایی که به بال ها می رسد ادامه دارد، امکان پرواز مخفیانه را برای این هواپیما با مختل کردن سیگنال های رادار فراهم می کند؛ ورودی های دوقلوی هوا، گرد و فرورفته اند و دم هواپیما که به شکل 2 تا V است، اگزوزهای فرورفته ای برای کاهش علایم رادار و گرما دارد.

کابین خلبان دید بالایی دارد و ظرفیت دو خدمه پرواز را داراست. در طرح کلی به این نکته اشاره شده که عملیات سوخت گیری به صورت کاملاً مستقل و بدون نیاز به اپراتور قابل انجام است و حتی یک درگاه سوخت گیری نیز در بالای بدنه NGAS وجود دارد که نشان می دهد این هواپیمای سوخت رسان می تواند در حالت پرواز، از سوخت رسان دیگری، سوخت دریافت کند؛ امکانی که برای ماموریت های بسیار طولانی در نظر گرفته شده است.

قابلیت پرواز مخفیانه، برد بالا و امکان بقای بالا حکایت از آن دارد که چنین سوخت رسان هایی برای ماموریت های چندگانه طراحی شده اند و البته تولیدشان هم بسیار گران قیمت خواهد بود. بدین ترتیب می توان از این سوخت رسان ها در ماموریت های مختلفی از ماموریت های اطلاعاتی و شناسایی گرفته تا فرماندهی و کنترل و یا حتی به عنوان زرادخانه موشک استفاده کرد.

منبع: newatlas

54321