معرفی فیلم کشتار زامبی ها (Zombie Holocaust)

فیلم کشتار زامبی ها (Zombie Holocaust) اثری بحث برانگیز اما جذاب در سینمای وحشت ایتالیا است که با ترکیب بی نظیر ژانرهای زامبی و آدمخواری، تجربه ای متفاوت را به ارمغان می آورد. این فیلم، با وجود شهرت بحث برانگیز خود، جایگاهی ویژه در دل طرفداران فیلم های کالت پیدا کرده است. در دنیای سینمای وحشت، گاهی اوقات ارزش واقعی یک اثر در گمنامی آن نهفته است. فیلم هایی که خارج از جریان اصلی و با بودجه های محدود ساخته می شوند، اغلب جسارت هایی به خرج می دهند که فیلم های پرخرج از آن عاجزند. فیلم کشتار زامبی ها، که با نام های دیگری چون Zombi Holocaust و Doctor Butcher M.D. نیز شناخته می شود، نمونه ای برجسته از این دست آثار است. اثری که شاید در نگاه اول عجیب و حتی ناخوشایند به نظر برسد، اما برای علاقه مندان به زیرژانرهای وحشت ایتالیایی، همچون الماس درخشانی در دل تاریخ سینماست. این مقاله تلاش می کند تا دیدگاهی عمیق تر و متفاوت تر از آنچه رقبا ارائه کرده اند، به این فیلم بپردازد و ابعاد مختلف آن را کاوش کند.

مشخصات کلی فیلم کشتار زامبی ها

فیلم هولوکاست زامبی، محصول سال ۱۹۸۰ (اگرچه در برخی منابع سال ۱۹۸۱ نیز ذکر شده است)، اثری از کارگردان پرکار ایتالیایی، مارینو جیرولامی است. جیرولامی که بیشتر با نام «داردو گومی سالوِری» (Aristide Massaccesi) یا «آنتونیو مارگریتی» (Antonio Margheriti) شناخته می شود، یکی از چهره های کلیدی در سینمای بهره برداری گرای ایتالیا در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی بود. او که در ژانرهای مختلفی از جمله وسترن، پلیزیوتسکی (Poliziotteschi) و وحشت فعالیت داشت، در کشتار زامبی ها، به سراغ ترکیبی جسورانه از دو ژانر محبوب آن دوران رفت: زامبی و آدمخواری. این فیلم با مدت زمان ۸۴ دقیقه، تجربه ای فشرده و بی وقفه از ترس و هیجان را ارائه می دهد. امتیازات فیلم در پایگاه های داده ای مانند IMDb (۵.۲ از ۱۰) و Rotten Tomatoes (۳۸%) شاید در نگاه اول پایین به نظر برسند، اما باید توجه داشت که این ارقام اغلب بازتاب دهنده دیدگاه مخاطب عام هستند و لزوماً ارزش کالت یک اثر را منعکس نمی کنند.

مشخصه	جزئیات
نام های دیگر	Zombi Holocaust, Doctor Butcher M.D., Zombie Flesh Eaters 2 (در برخی مناطق)
سال تولید	۱۹۸۰ (در برخی منابع ۱۹۸۱)
کارگردان	مارینو جیرولامی
نویسندگان	فابریزیو دی آنجلیس، مارینو جیرولامی (و دیگران)
بازیگران اصلی	ایان مک کالوچ، الکساندرا دلی کولی، دونالد اوبرایان
ژانر	وحشت (زامبی، آدمخواری، گوره)
مدت زمان	۸۴ دقیقه
امتیازات (IMDb, Rotten Tomatoes)	۵.۲/۱۰ (IMDb), ۳۸% (Rotten Tomatoes)

بازیگران اصلی فیلم

در میان بازیگران فیلم، حضور ایان مک کالوچ، که پیش از این با نقش آفرینی در فیلم Zombi 2 (زامبی ۲) اثر ماندگار لوسیو فولچی، به عنوان چهره ای آشنا در ژانر زامبی مطرح شده بود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. او در نقش دکتر پیتر چندلر، انسان شناس و محقق، به مخاطب معرفی می شود و تلاش می کند تا گره های معمای داستان را باز کند. الکساندرا دلی کولی در نقش لری ریج وی، شریک دکتر چندلر، او را در این سفر پرمخاطره همراهی می کند و شیمی میان این دو بازیگر، یکی از نقاط قوت فیلم به شمار می رود. دونالد اوبرایان نیز در نقش دکتر اوبرایان، دانشمند دیوانه و مسبب اصلی فجایع جزیره، حضوری به یاد ماندنی دارد که با بازی خود، ابعاد جنون آمیز داستان را به اوج می رساند. این بازیگران، با وجود محدودیت های بودجه ای و لحن خاص فیلم های کالت، توانسته اند نقش های خود را با جدیت و تعهد ایفا کنند و به اعتبار فیلم بیافزایند.

سفری هولناک به قلب جزیره مالوکو: خلاصه داستان فیلم کشتار زامبی ها

داستان فیلم کشتار زامبی ها با یک سری سرقت های عجیب و غریب اعضای بدن در بیمارستان های نیویورک آغاز می شود. این حوادث، دکتر پیتر چندلر، یک انسان شناس ماهر، را به سمت سرنخی هدایت می کند که به جزیره ای دورافتاده و مرموز به نام مالوکو در سواحل آمریکای جنوبی می رسد. او همراه با شریک خود، لری ریج وی، برای کشف ریشه های این اتفاقات وحشتناک راهی این جزیره می شود. به محض ورود به مالوکو، تیم تحقیقاتی با قبیله های بومی مواجه می شوند که به طرز هولناکی آدم خوار هستند. صحنه های خشن و بی پرده از مراسم آدم خواری و نبردهای خونین با این قبیله، عنصر وحشت آفرین اصلی نیمه اول فیلم را تشکیل می دهد. رفته رفته، دکتر چندلر و همراهانش درمی یابند که پشت این حوادث، دانشمندی دیوانه به نام دکتر اوبرایان قرار دارد که در اعماق جزیره، آزمایش های مخوفی را روی مردگان انجام می دهد. او با استفاده از جادوی سیاه و علم، اجساد را به زامبی هایی تشنه به خون تبدیل می کند تا بتواند به راز جاودانگی دست یابد.

نقطه اوج داستان زمانی فرا می رسد که مسیر آدم خوارها و زامبی های دکتر اوبرایان به هم می رسد و هرج و مرجی خونین و بی سابقه جزیره را فرا می گیرد. این ترکیب نادر از دو ژانر وحشت، صحنه هایی فراموش نشدنی را خلق می کند که بیننده را میخکوب می کند. دکتر چندلر و لری ریج وی باید راهی برای بقا در برابر هر دو تهدید پیدا کنند و در عین حال، جلوی جنون دکتر اوبرایان را بگیرند. فیلم با رویارویی نهایی شخصیت ها با دانشمند دیوانه و مخلوقات او به اوج خود می رسد و پایانی پر از خون و خشونت را رقم می زند که بیننده را با حسی از شوک و هیجان تنها می گذارد. داستان فیلم هولوکاست زامبی شاید پیچیدگی های عمیقی نداشته باشد، اما اجرای بی پرده و صحنه های پرکشش آن، تجربه ای فراموش نشدنی را برای طرفداران ژانر فراهم می کند.

کالبدشکافی یک کالت: تحلیل و بررسی فیلم Zombie Holocaust

فیلم کشتار زامبی ها، فراتر از یک روایت خطی از وحشت، به عنوان یک اثر کالت، ویژگی ها و جذابیت های خاص خود را دارد که آن را از بسیاری از فیلم های هم ژانر متمایز می کند. تحلیل این اثر نیازمند نگاهی دقیق تر به عناصر تشکیل دهنده آن است.

نوآوری یا آشوب؟ ترکیب ژانرهای زامبی و آدمخواری

یکی از برجسته ترین ویژگی های فیلم هولوکاست زامبی، تلاش جاه طلبانه آن برای ترکیب دو زیرژانر قدرتمند سینمای وحشت ایتالیا در آن دوران بود: زامبی و آدمخواری. در حالی که فیلم هایی مانند Zombi 2 لوسیو فولچی ژانر زامبی را به اوج رسانده بودند و آثاری چون Cannibal Holocaust (هولوکاست آدمخوار) موجی از فیلم های آدمخواری را به راه انداخته بودند، کشتار زامبی ها سعی کرد هر دو عنصر را در یک داستان واحد جای دهد. این ایده در زمان خود نسبتاً نوآورانه بود و فیلم را به اثری منحصربه فرد تبدیل کرد. برخی معتقدند که این ترکیب به دلیل ناهماهنگی بین سرعت آهسته زامبی ها و خشونت بی امان آدمخوارها، به یک آشوب بصری منجر شده است. با این حال، برای بسیاری از طرفداران کالت، همین ناهماهنگی و جسارت، جذابیت اصلی فیلم را تشکیل می دهد؛ دیدن دو نوع هیولای کاملاً متفاوت که در یک محیط مشترک به شکار انسان می پردازند، تجربه ای نادر و هیجان انگیز است.

گور، جلوه های ویژه و لحظات فراموش نشدنی

همانند بسیاری از فیلم های بهره برداری گرای ایتالیایی، کشتار زامبی ها نیز از صحنه های خشن (Gore) و جلوه های ویژه عملی (Practical Effects) بهره می برد. کیفیت این جلوه ها، با وجود بودجه محدود، در سطح قابل قبولی قرار دارد و توانسته است حس وحشت و چندش آور بودن را به خوبی منتقل کند. صحنه معروف موتور قایق که در آن یک زامبی به شکلی بی رحمانه توسط پروانه موتور قایق تکه تکه می شود، یکی از نمادین ترین و به یادماندنی ترین لحظات فیلم است که مرزهای خشونت بصری در آن زمان را جابجا کرد. صحنه های دیگر مانند بیرون کشیدن و خوردن چشم، قطع عضو، و جراحی های غیربهداشتی نیز به شدت تأثیرگذار هستند. این صحنه ها، با وجود آنکه ممکن است برای همه تماشاگران دلنشین نباشند، برای طرفداران ژانر گوره، عنصری حیاتی در تجربه تماشای فیلم محسوب می شوند.

صحنه های خشن فیلم کشتار زامبی ها، به ویژه سکانس موتور قایق، نمونه ای بارز از جلوه های ویژه عملی و بی پرده سینمای بهره برداری گرای ایتالیا در دهه ۸۰ میلادی است که تا به امروز در ذهن بسیاری از تماشاگران ماندگار شده است.

بازیگران و نقش آفرینی ها

عملکرد بازیگران در فیلم های کالت اغلب تابع شرایط تولید و لحن کلی اثر است. ایان مک کالوچ، با تجربه قبلی خود در Zombi 2، حضوری قدرتمند و باورپذیر در نقش دکتر پیتر چندلر دارد. او توانسته است تعادل خوبی بین شوک، ترس و اراده برای بقا برقرار کند. الکساندرا دلی کولی نیز در نقش مکمل او، حضوری فعال و مؤثر دارد. با این حال، نقطه درخشان بازیگری فیلم را می توان به دونالد اوبرایان در نقش دکتر اوبرایان، دانشمند دیوانه، نسبت داد. او با اجرای اغراق آمیز اما متقاعدکننده خود، جنون این شخصیت را به خوبی به تصویر می کشد و او را به یکی از آنتی قهرمان های کلاسیک ژانر وحشت ایتالیا تبدیل می کند. البته، برخی از بازیگران فرعی و بومیان، نقش آفرینی های ضعیف تری دارند که به ماهیت B-movie فیلم می افزاید و برای طرفداران این ژانر، گاهی اوقات این ضعف ها به جذابیت اثر کمک می کند.

اتمسفر و کارگردانی مارینو جیرولامی

مارینو جیرولامی، با وجود محدودیت های بودجه ای و فنی، توانسته است اتمسفری خاص و متمایز برای کشتار زامبی ها خلق کند. او با بهره گیری از لوکیشن های طبیعی و ترکیب نورپردازی های خاص، حس ایزوله بودن و وحشت در جزیره دورافتاده مالوکو را به خوبی به تصویر می کشد. کارگردانی او در صحنه های اکشن و گوره، هرچند ممکن است از نظر فنی بی نقص نباشد، اما به دلیل انرژی و شور خاصی که در آن دمیده شده، تماشاگر را درگیر می کند. گاهی اوقات تدوین و سرعت روایت می تواند دچار مشکلاتی شود، اما جیرولامی با تمرکز بر لحظات کلیدی و صحنه های تأثیرگذار، توانسته است نقاط ضعف را پوشش دهد و یک تجربه بصری به یادماندنی ارائه دهد.

نگاهی به نقاط ضعف و قوت فیلم

فیلم کشتار زامبی ها، مانند هر فیلم دیگری، دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است. از نقاط ضعف آن می توان به ضعف نسبی در خط داستانی و منطق روایی در برخی بخش ها، بازی های نه چندان قوی برخی بازیگران فرعی و گاهی مشکلات در تدوین و صداگذاری اشاره کرد. طرح داستان، به خصوص در بخش هایی که به انگیزه های دکتر اوبرایان می پردازد، می تواند کمی مضحک به نظر برسد. با این حال، این فیلم نقاط قوت قابل توجهی نیز دارد. جسارت در ترکیب ژانرها، صحنه های گوره بی پرده و تأثیرگذار، حضور کاریزماتیک ایان مک کالوچ و دونالد اوبرایان، و فضای عجیب و گاه سورئال فیلم، همگی به جذابیت آن می افزایند. این فیلم برای مخاطبانی که به دنبال اثری متفاوت، خشن و سرگرم کننده هستند، می تواند بسیار جذاب باشد و نقاط ضعف آن اغلب توسط ماهیت B-movie و کالت آن توجیه می شود.

تم ها و پیام های پنهان

در نگاه اول، کشتار زامبی ها صرفاً یک فیلم سرگرم کننده و خونین به نظر می رسد. اما می توان ردپای برخی تم ها و پیام ها را در آن یافت. یکی از تم های اصلی، «جنون علمی» است. دکتر اوبرایان نمادی از دانشمندی است که مرزهای اخلاقی را زیر پا گذاشته و به دنبال دستکاری طبیعت برای رسیدن به جاودانگی است. این تم، نقد ضمنی به علم گرایی افراطی و پیامدهای هولناک آن را در خود جای داده است. همچنین، رویارویی تمدن باستانی قبایل آدمخوار با جنون مدرن دکتر اوبرایان، می تواند به عنوان نمادی از برخورد دو نوع وحشت متفاوت تعبیر شود: وحشت غریزی و طبیعی در برابر وحشت ساخته دست بشر. فیلم به طور ناخواسته مخاطب را به تفکر در مورد ماهیت بقا، مرزهای انسانیت و پیامدهای اقدامات افراطی واداشته و لایه هایی عمیق تر از آنچه در ابتدا به نظر می رسد، ارائه می کند.

جایگاه فیلم کشتار زامبی ها در پانتئون سینمای کالت ایتالیا

سینمای کالت ایتالیا، به ویژه در ژانر وحشت، دارای آثار بی شمار و متنوعی است که هر کدام به دلیلی خاص، جایگاهی در دل علاقه مندان به دست آورده اند. فیلم هولوکاست زامبی نیز از این قاعده مستثنی نیست و در میان آثاری که در اوج دوران بهره برداری گرایی ایتالیا ساخته شدند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

همسایگان ترسناک: مقایسه با هم عصران

برای درک بهتر جایگاه کشتار زامبی ها، باید آن را در کنار فیلم های مشابه آن دوره قرار داد. این فیلم اغلب با شاهکار لوسیو فولچی، Zombi 2 (که با نام Zombie Flesh Eaters نیز شناخته می شود)، مقایسه می شود. هر دو فیلم به جزیره ای گرمسیری سفر می کنند و با تهدید زامبی ها مواجه می شوند، و حتی ایان مک کالوچ در هر دو حضور دارد. با این حال، فولچی در Zombi 2 تمرکز بیشتری بر ایجاد اتمسفر وحشت آور و صحنه های گوره دقیق داشت، در حالی که جیرولامی در Zombie Holocaust به دنبال ترکیبی پر هرج و مرج تر و سریع تر بود. همچنین، این فیلم را می توان با آثار ژانر آدمخواری ایتالیایی مانند Cannibal Ferox یا حتی Cannibal Holocaust مقایسه کرد، جایی که قبایل بومی و صحنه های خشونت آمیز نقش محوری داشتند. تفاوت اصلی در این است که کشتار زامبی ها با افزودن عنصر زامبی به این ژانر، تلاش کرد تا فرمولی جدید را امتحان کند و همین ترکیب، آن را به اثری متمایز تبدیل کرده است.

چرا این فیلم به یک کالت کلاسیک تبدیل شد؟

علی رغم امتیازات نه چندان درخشان و ضعف های فنی که در بالا به آن اشاره شد، فیلم کشتار زامبی ها به یک کالت کلاسیک تبدیل شده است. دلایل این امر متعدد است:

• جسارت در ترکیب ژانرها: ایده تلفیق زامبی و آدمخواری در یک فیلم، در نوع خود جسورانه و منحصر به فرد بود.
• صحنه های گوره نمادین: صحنه های خشن و به یادماندنی، به ویژه سکانس موتور قایق، برای طرفداران گوره بسیار جذاب بوده اند.
• حضور ایان مک کالوچ: حضور بازیگر شناخته شده ژانر زامبی، اعتبار خاصی به فیلم بخشید.
• طبیعت B-Movie: فیلم های B-مووی به دلیل بودجه کم، اغلب خلاقیت های عجیبی را به نمایش می گذارند که برای مخاطبان خاص خود، جذابیت بالایی دارد.
• تاریخی بودن: این فیلم یکی از نمونه های شاخص و شاید آخرین نفس های ژانر آدمخواری ایتالیایی در کنار اوج گیری فیلم های زامبی در آن دوران محسوب می شود.

فیلم کشتار زامبی ها، علی رغم امتیازات پایین در مقیاس های مرسوم، به دلیل جسارتش در تلفیق ژانرها و صحنه های گوره بی پرده، قلب بسیاری از عاشقان سینمای زیرزمینی را به دست آورده و جایگاهی خدشه ناپذیر در میان آثار کالت پیدا کرده است.

میراث و تأثیرگذاری

Zombie Holocaust شاید به اندازه Zombi 2 یا Cannibal Holocaust تأثیرگذار نبوده باشد، اما به عنوان یک نقطه عطف در همگرایی ژانرها، جایگاه خود را دارد. این فیلم نشان داد که چگونه می توان عناصر مختلف وحشت را با هم ادغام کرد و به نتایج غیرمنتظره ای دست یافت. میراث آن در تداوم شور و اشتیاق برای فیلم های بهره برداری گرا و B-مووی ایتالیایی نهفته است؛ آثاری که با وجود تمام کمبودها، به دلیل انرژی خام و بی پرده شان، همچنان برای نسل های جدید کشف و تحسین می شوند. معرفی فیلم کشتار زامبی ها برای بسیاری از طرفداران این ژانر، دریچه ای به دنیایی از سینمای جسورانه و بی پروا است که از قوانین معمول هالیوود پیروی نمی کند.

حقایقی جذاب و ناگفته از پشت پرده تولید

پشت هر فیلم کالت، داستان ها و حقایق ناگفته ای وجود دارد که به جذابیت آن می افزاید. فیلم کشتار زامبی ها نیز از این قاعده مستثنی نیست و دانستن این نکات می تواند درک عمیق تری از جایگاه آن در سینما ارائه دهد.

نسخه های متفاوت و تفاوت های آنها (Doctor Butcher M.D.)

یکی از نکات جالب درباره Zombie Holocaust، وجود نسخه های مختلف با تدوین و نام گذاری متفاوت است که برای بازارهای گوناگون عرضه شده اند. برجسته ترین نسخه، Doctor Butcher M.D. است که در ایالات متحده با هدف جلب توجه بیشتر و استفاده از نام یک شخصیت فرعی به عنوان محوریت فیلم، منتشر شد. تفاوت اصلی این نسخه، در صحنه آغازین آن است. در حالی که نسخه اصلی Zombi Holocaust با صحنه های سرقت اعضای بدن در نیویورک شروع می شود، نسخه Doctor Butcher M.D. با صحنه ای جایگزین آغاز می شود که در آن، یک مرد گیج و زخمی اعضای بدن انسان را برای میان وعده شبانه می دزدد و سپس خود را از پنجره ای به بیرون پرت می کند. این تغییر در آغاز، اگرچه ظاهراً کوچک است، اما تأثیر قابل توجهی بر روند معرفی داستان و شخصیت ها می گذارد. نسخه Doctor Butcher M.D. همچنین ممکن است تدوین هایی برای رعایت درجه بندی سنی داشته باشد، اما این تغییرات معمولاً در میزان گوره و خشونت فیلم تأثیر چندانی نمی گذاشتند و هر دو نسخه همچنان ماهیت خشن خود را حفظ می کردند.

چالش های ساخت و واکنش های اولیه

تولید فیلم کشتار زامبی ها، مانند بسیاری از فیلم های مستقل و بهره برداری گرا در آن دوران، با چالش های متعددی همراه بود. بودجه محدود یکی از اصلی ترین این چالش ها بود که بر کیفیت جلوه های ویژه و طراحی صحنه تأثیر می گذاشت. با این حال، خلاقیت تیم سازنده در استفاده از منابع موجود، قابل تحسین است. در زمان اکران اولیه، واکنش ها به فیلم متفاوت بود. منتقدان جریان اصلی اغلب آن را به دلیل خشونت بی پرده، ضعف داستانی و عناصر مضحک، نادیده می گرفتند یا حتی مورد انتقاد شدید قرار می دادند. این فیلم در لیست های بدترین ها جای گرفت، همانطور که در مقایسه با رقبا مشاهده شد. اما در عین حال، Zombie Holocaust به سرعت توانست طرفداران خاص خود را در میان علاقه مندان به سینمای زیرزمینی و کالت پیدا کند. این مخاطبان، ضعف های فیلم را نادیده گرفته و به جای آن، از جسارت، خلاقیت و صحنه های خونین و بی پرده آن لذت بردند. این فیلم، با وجود تمام انتقادات، به مرور زمان به دلیل جایگاه تاریخی و ماهیت کالت خود، ارزشش بیش از پیش مشخص شد و امروزه به عنوان یک قطعه مهم در پازل سینمای وحشت ایتالیا شناخته می شود.

نتیجه گیری: آیا باید فیلم کشتار زامبی ها را تماشا کرد؟

فیلم کشتار زامبی ها (Zombie Holocaust)، اثری است که تماشای آن برای هر کسی توصیه نمی شود. این فیلم نه به دنبال ارضای سلیقه عامه است و نه می خواهد در زمره آثار برجسته و بی عیب و نقص سینما قرار گیرد. اما برای گروه خاصی از مخاطبان، یعنی علاقه مندان پروپاقرص به سینمای کالت، زیرژانرهای وحشت ایتالیایی، و فیلم های B-مووی دهه ۸۰ میلادی، کشتار زامبی ها یک تجربه ضروری و فراموش نشدنی است. این فیلم بیش از آنکه صرفاً بد باشد، متفاوت و جسورانه است.

با تماشای هولوکاست زامبی، شما به سفری هولناک در دل یک جزیره مرموز می روید، جایی که جنون علمی با وحشت آدمخواری در هم می آمیزد و صحنه هایی بی پرده از خشونت و خونریزی خلق می شود. این فیلم شاید در برخی بخش ها مضحک به نظر برسد یا از منطق روایی ضعیفی برخوردار باشد، اما انرژی خام، جلوه های ویژه عملی تأثیرگذار، و حضور بازیگران کاریزماتیک، آن را به اثری قابل تأمل تبدیل کرده است. این اثر شاهدی است بر جسارت سینماگران ایتالیایی در خلق ژانرهایی که مرزها را جابجا می کردند و به دنبال ساخت تجربه هایی متفاوت بودند.

اگر به دنبال فیلمی هستید که شما را به چالش بکشد، مرزهای تحمل شما را برای خشونت بصری بسنجد و شما را به دنیای خاص و جذاب سینمای کالت ایتالیا ببرد، معرفی فیلم کشتار زامبی ها می تواند آغازگر یک ماجراجویی سینمایی هیجان انگیز باشد. این فیلم، نه یک عنوان در لیست بدترین ها، بلکه یک گنج پنهان برای کسانی است که به دنبال اصالت و جنون در سینما هستند.

برای علاقه مندان به تجربه های سینمایی متفاوت و زیرژانرهای جسورانه، فیلم کشتار زامبی ها بیش از یک عنوان در لیست بدترین ها است؛ این یک دعوت به کاوش در عمق تاریخ سینمای کالت ایتالیا و لذت بردن از روایتی بی پروا است.

پس، با ذهنی باز و آمادگی برای مواجهه با اثری که از قواعد مرسوم پیروی نمی کند، به تماشای فیلم کشتار زامبی ها بنشینید و از ویژگی های منحصر به فرد آن لذت ببرید. این فیلم، بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ سینمای وحشت ایتالیا است که هنوز هم می تواند بینندگان خود را شوکه و سرگرم کند.