خلاصه کتاب با دعای ندبه در پگاه جمعه ( نویسنده علی اکبر مهدی پور )

کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه» اثر حجت الاسلام علی اکبر مهدی پور، به صورت جامع و مستدل به بررسی سند و پاسخ به شبهات پیرامون دعای شریف ندبه می پردازد و اصالت آن را تبیین می کند. این اثر گرانبها، راهنمایی عمیق برای منتظران و پژوهشگران است که می خواهند از اسرار این دعای پرفیض آگاه شوند.

دعای ندبه، این زمزمه ی پرشور عشاق مهدی (عج)، سال هاست که در پگاه جمعه های منتظران، طنین انداز می شود و دل ها را به سوی کعبه ی مقصود رهنمون می سازد. در این میان، همانند بسیاری از مواریث گرانقدر دینی، شبهاتی نیز پیرامون سند و محتوای آن مطرح شده است که می تواند ذهن برخی از پویندگان حقیقت را درگیر سازد. در چنین فضایی، نیاز به آثاری جامع و مستدل احساس می شود که با رویکردی عالمانه، به این پرسش ها پاسخ دهد و غبار تردید را از سیمای تابناک این دعای شریف بزداید. یکی از این آثار ارزشمند، کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه» است که به قلم توانای حجت الاسلام علی اکبر مهدی پور نگاشته شده است. این مقاله، به منظور تسهیل دسترسی خوانندگان گرامی، به ارائه خلاصه ای از مهم ترین مباحث، استدلال ها و پاسخ های کلیدی مطرح شده در این کتاب می پردازد تا هر فردی که خواهان درک عمیق تری از این دعای پرمحتواست، با زوایای مختلف آن آشنا شود و حس همراهی با نویسنده در مسیر کشف حقایق را تجربه کند.

نگاهی به نویسنده و انگیزه تألیف اثر

حجت الاسلام علی اکبر مهدی پور، پژوهشگر و نویسنده ای است که عمر خویش را وقف مطالعه و تبیین معارف اسلامی، به ویژه در حوزه های مهدویت و ادعیه کرده است. او با سوابق علمی و تحقیقاتی درخشان، به عنوان یک مرجع معتبر در این زمینه ها شناخته می شود. انگیزه ی نگارش کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه»، از نیاز مبرم جامعه به منبعی جامع و مستدل سرچشمه می گیرد تا در برابر هجمه ها و تردیدهایی که درباره ی دعای ندبه مطرح می شود، دفاعی علمی و قانع کننده ارائه دهد. نویسنده با درکی عمیق از اهمیت این دعا در تقویت روحیه ی انتظار و حفظ پیوند با امام عصر (عج)، رسالت خود را در تبیین اصالت و استحکام آن یافته است. او تلاش کرده تا با قلمی شیوا و مستند، به سوالات رایج پاسخ دهد و دل های منتظر را آرامش بخشد.

ساختار و فصل بندی کتاب با دعای ندبه در پگاه جمعه

کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه» به گونه ای ساختاربندی شده است که خواننده را گام به گام در مسیر آشنایی با دعای ندبه، بررسی سند آن و پاسخ به شبهات هدایت کند. این اثر به چهار فصل اصلی تقسیم می شود که هر یک جنبه ای خاص از این دعای شریف را مورد کاوش قرار می دهد و با ترتیب منطقی خود، اطلاعاتی جامع و مستدل در اختیار مخاطب قرار می دهد. با ورق زدن صفحات این کتاب، خواننده نقشه ای روشن از مسیر پژوهش را در برابر خود می بیند.

ساختار کلی کتاب به شرح زیر است:

• فصل اول: آشنایی با دعای ندبه – به بررسی تاریخچه و سند دعای ندبه می پردازد.
• فصل دوم: پاسخ به شبهات و اشکالات – مهم ترین بخش کتاب که به طور مفصل به نقد شبهات رایج اختصاص دارد.
• فصل سوم: چند نکته در رابطه با دعای ندبه – شامل نکات تکمیلی و ظرایف مربوط به این دعا.
• فصل چهارم: کتابنامه دعای ندبه – معرفی منابع و مآخذ مورد استفاده در پژوهش.

خلاصه فصل اول: آشنایی عمیق با دعای ندبه

سابقه ی تاریخی ندبه سرایی برای موعود منتظر

در این فصل، خواننده با سابقه ای دیرینه از ندبه و حزن برای موعود منتظر آشنا می شود که ریشه های آن به دوران ائمه معصومین (ع) و حتی پیش از تولد امام زمان (عج) بازمی گردد. نویسنده به زیبایی تشریح می کند که چگونه ائمه اطهار (ع) در فراق و غیبت ایشان، ندبه سرایی می کردند و دل های شیعیان را برای انتظار فعال آماده می ساختند. دعای ندبه در حقیقت نه تنها بازگوکننده ی یک تاریخ فشرده از حضور حجّت های الهی بر روی زمین است که از حضرت آدم (ع) آغاز و تا آخرین حجّت خدا، حضرت مهدی (عج) امتداد می یابد، بلکه آینه ای تمام نما از مظلومیت اهل بیت (ع) در طول تاریخ است.

انس با دعای ندبه و درک عمیق از مظلومیت جانشینان بر حق پیامبر اکرم (ص)، سبب شعله ور شدن عشق به ولایت در وجود انسان می شود و نیاز به حضور حجّت خدا را با تمام وجود به انسان می باوراند. فردی که با این دعا پیوند می خورد، به عمق فاجعه ی غیبت آخرین حجّت خدا بر سر جوامع انسانی پی می برد و عظمت مصیبتی را که محرومیت از وجود امام معصوم بر بشریت وارد کرده، درک می کند. از این رو، ندبه و زاری برای چنین شرایطی، چاره ای جز فریاد اعتراض نسبت به کسانی که زمینه ی غیبت را فراهم آوردند، نیست و از سوی دیگر، اعلام آمادگی برای فراهم آوردن زمینه ی ظهور دوباره ی امام معصوم است.

بررسی مستند سند دعای ندبه

یکی از مهم ترین بخش های این فصل، به بررسی دقیق و مستند سند دعای ندبه اختصاص دارد. نویسنده بر اهمیت این بخش تأکید کرده و با معرفی راویان و منابع اولیه، استحکام سلسله ی نقل دعای ندبه را اثبات می کند. او به تفصیل نام عالمان بزرگی چون سید بن طاووس، علامه مجلسی، محدث نوری، و محدث قمی را ذکر می کند که این دعای شریف را نقل و تأیید کرده اند. این تبیین مستند، هر گونه تردید در اعتبار سند دعای ندبه را از میان برمی دارد و خواننده با آرامش خاطر بیشتری به خواندن آن می پردازد.

علی اکبر مهدی پور در کتاب خود، با استناد به متون کهن و نسخ خطی معتبر، به وضوح نشان می دهد که دعای ندبه از چه پشتوانه روایی قوی ای برخوردار است و چگونه نسل به نسل و سینه به سینه، این گوهر گرانبها به دست ما رسیده است.

از جمله راویانی که سند دعای ندبه به آن ها می رسد، می توان به این موارد اشاره کرد:

• ابوجعفر محمّدبن حسین بن سفیانی بزوفری
• ابوالفرج محمّد بن علی بن یعقوب بن اسحاق بن ابی قرّۀ قُنّائی
• محمّد بن جعفر بن علی بن جعفر مشهدی حائری (صاحب المزار الکبیر)
• صاحب کتاب مزار قدیم
• رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی (سید ابن طاووس)
• علامه محمّدباقر مجلسی
• محدّث نوری
• محدّث قمی

این فهرست بلند از بزرگان، خود گواهی بر اعتبار و اهمیت این دعای شریف است و به خواننده این اطمینان را می دهد که با متنی اصیل و قابل اتکا سروکار دارد.

خلاصه فصل دوم: پاسخ های مستدل به شبهات رایج

این فصل، قلب تپنده ی کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه» است، جایی که نویسنده با شجاعت علمی و استدلال های محکم، به رایج ترین شبهات پیرامون دعای ندبه پاسخ می دهد. این بخش از کتاب، برای کسانی که با سوالات یا تردیدهایی در مورد این دعا مواجه شده اند، بسیار راهگشاست و بینشی عمیق از دیدگاه های نویسنده در اختیار قرار می دهد.

شبهه معراج جسمانی و دعای ندبه

یکی از مهم ترین شبهاتی که پیرامون دعای ندبه مطرح شده، مربوط به فرازی است که به معراج پیامبر اکرم (ص) اشاره دارد. برخی با استناد به عبارت «و عرجت بروحه الی سمائک» (روح او را به آسمانت عروج دادی)، ادعا می کنند که این عبارت با اعتقاد شیعه به معراج جسمانی پیامبر (ص) مغایرت دارد و تنها به معراج روحانی اشاره دارد. اما نویسنده با تحلیل عمیق و مستند، این شبهه را برطرف می سازد.

در ابتدا، او بر یکی از ضروریات عقیدتی اسلام و شیعه تأکید می کند: معراج رسول گرامی اسلام (ص) از مکه معظمه تا مسجدالاقصی و از آنجا به سوی آسمان ها، جسمانی بوده است. تمام مفسران، محدثان، مورخان و متکلمان شیعه بر این عقیده اند که این سفر شبانه با بدن خاکی و پیکر عنصری رسول اکرم (ص) انجام شده است. علامه مجلسی این اعتقاد را از ضروریات دین دانسته و منکر آن را خارج از زمره شیعیان قلمداد می کند.

تحلیل نویسنده: تصحیح نسخه و شواهد تاریخی

حجت الاسلام مهدی پور در این بخش به بررسی دقیق نسخه های دعای ندبه می پردازد و بیان می کند که در بسیاری از نسخ، به جای «و عرجت بروحه»، عبارت صحیح «و عرجت به الی سمائک» (او را به سوی آسمانت عروج دادی) آمده است که دلالت بر معراج جسمانی دارد. او برای اثبات این نکته، به منابع معتبری اشاره می کند:

1. المزار الکبیر: قدیمی ترین کتابی که متن دعای ندبه در آن ثبت شده، «المزار الکبیر» تألیف شیخ ابوعبدالله محمدبن جعفر مشهدی است. در این کتاب و نسخ خطی معتبر آن، عبارت «و عرجت به الی سمائک» آمده است.
2. مزار قدیم: این کتاب نیز که مقدم بر سید ابن طاووس است، همین عبارت «و عرجت به» را نقل کرده است.
3. مصباح الزائر سید ابن طاووس: نویسنده با توجه به اینکه سید ابن طاووس دعا را از «مزار کبیر» نقل کرده، تأکید می کند که نسخه اصلی «مصباح الزائر» نیز باید «و عرجت به» بوده باشد، اما متأسفانه در استنساخ های بعدی، به دلیل اشتباه کاتبان، به «و عرجت بروحه» تبدیل شده است.

علمای بزرگی چون محدث نوری و محدث قمی نیز این تصحیح را تأیید کرده اند. محدث قمی در «مفاتیح الجنان»، با وجود ذکر «و عرجت بروحه» در متن، «و عرجت به» را به عنوان نسخه بدل در حاشیه آورده و در نسخه های تحقیق شده، این عبارت صحیح در متن قرار گرفته است.

شواهد داخلی از خود دعا و داستان های شنیدنی

علاوه بر شواهد نسخه شناسی، کتاب دو دلیل درونی از خود دعای ندبه برای صحت «و عرجت به» ارائه می دهد:

1. و سخرت له البراق: عبارت «و سخرت له البراق» (و براق را در اختیار او نهادی) نشان می دهد که معراج، جسمانی بوده است؛ زیرا معراج روحانی نیازی به مرکب ندارد.
2. و اوطاته مشارقک و مغاربک: فراز «و اوطاته مشارقک و مغاربک» (شرق و غرب جهان را زیر پاهایش درنوردیدی) نیز صراحت در جسمانی بودن دارد، چرا که در سفر روحانی، درنوردیدن و گام نهادن معنا نمی یابد.

شاید جذاب ترین بخش این بحث، نقل قول دو داستان شگفت انگیز از مرحوم آیت الله حاج میرزا مهدی شیرازی (م 1380 ق.) و مرحوم آیت الله حاج میرزا محمد حسن میرجهانی (م 1413 ق.) است. این دو بزرگوار، هر یک در ملاقات با حضرت بقیة الله (ارواحنافداه)، با تأکید از ایشان شنیده اند که نسخه ی صحیح دعای ندبه «و عرجت به» است و نه «و عرجت بروحه». این روایت های شخصی، نه تنها به استحکام استدلال های نویسنده می افزاید، بلکه حس نزدیکی و ملموس بودن این معارف را برای خواننده ایجاد می کند و او را در تجربه ی حقیقت شریک می سازد.

آیت الله میرجهانی نقل می کند که حضرت مهدی (عج) در سرداب مقدس فرمودند: «این فقره از ما نرسیده است، «و عرجت به» صحیح است، اگر «بروحه» بود دیگر نیازی به براق نبود. اصولاً شما چرا وظیفه خود را رعایت نمی کنید، چرا مقدم بر امام نماز می خوانید؟!»

بررسی احتمال معراج روحانی در کنار جسمانی

حتی با فرض صحت نسخه ی «و عرجت بروحه»، نویسنده بیان می کند که این عبارت با معراج جسمانی منافاتی ندارد. دلایل او شامل این موارد است:

1. تعدد معراج ها: معراج رسول گرامی اسلام (ص) یقیناً بیش از یک بار بوده و بر اساس روایتی از امام صادق (ع)، یکصد و بیست بار آن حضرت به معراج رفته اند. معراج مشهور که جسمانی بوده، «لیلة الاسراء» و «لیلة المعراج» است. اگر «و عرجت بروحه» صحیح باشد، ممکن است ناظر بر معراج های روحانی و دو فقرۀ دیگر ناظر بر معراج جسمانی باشد.
2. استعمال «روح» در معنای جسم و روح: در زبان عربی و حتی فارسی، استعمال «روح» در مجموع جسم و جان شایع است. به عنوان مثال، سعدی می گوید: «جانا هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم / صانع خدایی کاین وجود آورد بیرون از عدم». در اینجا «جان» به معنای روح به همراه جسم به کار رفته است. آیت الله حاج میرزا ابوالفضل تهرانی نیز در شرح زیارت عاشورا، استعمال روح به معنای جسم با روح را متداول و فصیح دانسته و عبارت دعای ندبه را نیز بر همین معنا حمل می کند.

بررسی شبهه کیسانیّه بودن دعای ندبه

یکی دیگر از شبهاتی که پیرامون دعای ندبه مطرح شده، نسبت دادن آن به فرقه کیسانیه است. نویسنده در کتاب خود، ابتدا به معرفی اجمالی فرقه کیسانیه و اعتقادات انحرافی آن ها می پردازد. سپس با تحلیلی دقیق از محتوای دعای ندبه و تطبیق آن با باورهای کیسانیه، به وضوح نشان می دهد که هیچ گونه همسویی بین مضامین این دعا و اعتقادات آن فرقه وجود ندارد. دعای ندبه با تأکید بر امامت دوازده گانه و اشاره به مفاهیم عمیق شیعی، به طور قاطع از باورهای کیسانیه فاصله می گیرد.

دعای ندبه و شبهه ی حالت تخدیری

برخی این شبهه را مطرح می کنند که دعای ندبه با ترویج انتظار و حزن، حالتی تخدیری و انفعالی در جامعه ایجاد می کند. علی اکبر مهدی پور با تبیین صحیح مفهوم انتظار فعال در مذهب شیعه، به این شبهه پاسخ می دهد. او توضیح می دهد که ندبه و گریه بر فراق امام، نه تنها باعث رکود و انفعال نمی شود، بلکه عامل بیداری، افزایش بصیرت و آمادگی برای ظهور است. انتظار در فرهنگ شیعی، به معنای سکون و دست روی دست گذاشتن نیست، بلکه به معنای تلاش برای زمینه سازی ظهور و مبارزه با ظلم و فساد است.

دعای ندبه بدعت است؟

شبهه ی دیگری که مطرح می شود، بدعت بودن دعای ندبه است. نویسنده با ارائه ی تعریف دقیق از بدعت در فقه اسلامی و مقایسه ی آن با ماهیت دعای ندبه، ثابت می کند که این دعا به هیچ وجه مصداق بدعت نیست. او با تکیه بر ریشه های تاریخی، روایی و محتوای غنی دعای ندبه که همگی مستند به سنت معصومین (ع) هستند، عدم بدعت بودن آن را اثبات می کند. قدمت سند و تأیید علمای بزرگ، خود شاهدی بر اصالت این دعاست.

آیا مضامین دعای ندبه با عقل و قرآن ناسازگار است؟

این بخش به بررسی فرازهای از دعای ندبه می پردازد که ممکن است برای برخی سوال برانگیز به نظر برسد. نویسنده با ارائه توجیهات عقلی و قرآنی برای این فرازها، نشان می دهد که مضامین دعای ندبه نه تنها با عقل سلیم و آیات قرآن کریم ناسازگار نیست، بلکه عمق معارف نهفته در آن، همسو با آموزه های اصیل اسلامی است. او تأکید می کند که با تفکر و تأمل در این دعا، می توان به حکمت و معنای پنهان آن دست یافت.

شبهه شرک آمیز بودن دعای ندبه و پاسخ آن

یکی از اتهامات نادرستی که به برخی ادعیه وارد می شود، اتهام شرک است. علی اکبر مهدی پور در کتاب خود، با تبیین جایگاه توحید در ادعیه شیعی و تحلیل فرازهای دعای ندبه، به این شبهه پاسخ می دهد. او توضیح می دهد که توسل به ائمه اطهار (ع) و بیان فضائل آنان، هرگز به معنای شرک نیست، بلکه از باب حب و ولایت و در مسیر توحید و تقرب به خداوند متعال قرار دارد. این دعا سراسر مناجات و درخواست از خداوند برای ظهور منجی است.

پاسخ به سایر شبهات

نویسنده به اختصار به پاسخگویی به برخی دیگر از شبهات نیز می پردازد، مانند ناسازگاری دعای ندبه با امامت دوازده گانه، عدم صدور آن از معصوم، و شبهه ساختن مهدیه. او برای هر یک از این موارد، دلایل مستدل و قانع کننده ای ارائه می دهد که خواننده را از هرگونه تردید بی نیاز می سازد. این جامعیت در پاسخگویی، یکی از نقاط قوت بارز کتاب محسوب می شود.

خلاصه فصل سوم: نکات تکمیلی و ظرایف دعای ندبه

استناد فقها و علما به دعای ندبه

در این قسمت از کتاب، علی اکبر مهدی پور به نمونه هایی از استناد فقها و علمای بزرگ شیعه به فرازهایی از دعای ندبه در آثار فقهی و کلامی خود اشاره می کند. این استنادات، نه تنها نشان دهنده ی جایگاه بلند این دعا در میان بزرگان دین است، بلکه مهر تأییدی بر اعتبار و اصالت مضامین آن می زند. وقتی یک فقیه در استنباط احکام یا تبیین مسائل اعتقادی به متنی استناد می کند، به معنای پذیرش کامل اعتبار آن متن است.

این بخش از کتاب به خواننده اطمینان می دهد که دعای ندبه صرفاً یک دعای احساسی نیست، بلکه ریشه های عمیق در معارف اسلامی دارد که حتی در مسائل دقیق فقهی و کلامی مورد استفاده قرار گرفته است. حضور نام های برجسته و تأیید آن ها، حس اعتماد و اتکای بیشتری را به خواننده منتقل می کند.

آیا دعای ندبه ساختگی است؟

این شبهه که دعای ندبه ممکن است ساخته و پرداخته ی یکی از علمای بزرگ باشد، نیز در این فصل مورد بررسی قرار می گیرد. نویسنده با تکیه بر قدمت سند، توالی راویان و محتوای عمیق و منحصر به فرد دعا، این ادعا را قاطعانه رد می کند. او با استدلال های تاریخی و متنی نشان می دهد که یک فرد عادی، حتی یک عالم بزرگ، قادر به خلق چنین اثری با این عمق معارف و پیوند با تاریخ امامت و انتظار نیست.

این فصل به خواننده کمک می کند تا متوجه شود که چگونه این دعای گران سنگ، محصول یک جریان اصیل و ریشه دار در تشیع است و نه صرفاً یک خلق ادبی. این بحث، اطمینان بیشتری را در دل جویندگان حقیقت برای پذیرش دعای ندبه به عنوان یک میراث معصومانه، ایجاد می کند.

چرا دعای ندبه در اعیاد چهارگانه خوانده می شود؟

یکی از سؤالات رایج درباره ی دعای ندبه، دلیل توصیه به خواندن آن در اعیاد چهارگانه (فطر، قربان، غدیر و جمعه) است. نویسنده در این بخش، حکمت و فلسفه ی این توصیه را تبیین می کند. او ارتباط عمیقی بین این اعیاد و مفهوم ظهور امام زمان (عج) برقرار می سازد. به عنوان مثال، عید فطر، عید پیروزی بر نفس و آغاز یک زندگی معنوی جدید است که با انتظار فرج و تحقق آرمان های الهی پیوند می خورد. جمعه نیز به وضوح روز امید و انتظار ظهور است.

این تبیین، نشان می دهد که توصیه های دینی بدون حکمت نیستند و هر یک معنایی عمیق دارند. با درک این ارتباطات، خواننده نه تنها به زیبایی های دعای ندبه پی می برد، بلکه به عمق نگاه معصومین (ع) در ترسیم مسیر زندگی شیعه نیز واقف می شود.

تمایز دعای ندبه و زیارت ندبه

در این فصل، نویسنده به توضیح تفاوت ها و اشتراکات بین «دعای ندبه» و «زیارت مشهور به ندبه» می پردازد. هرچند هر دو به موضوع امام زمان (عج) و انتظار می پردازند، اما از نظر ساختار، محتوا و نحوه ورود به موضوع، دارای تفاوت هایی هستند. این تمایزگذاری، به خواننده کمک می کند تا در مراجعه به متون دینی، دقت بیشتری داشته باشد و هر یک از این موارد را به جای دیگری تلقی نکند. این شفاف سازی، از ابهامات احتمالی جلوگیری کرده و فهم دقیق تری از متون ارائه می دهد.

دستاوردهای کلیدی و اهمیت پژوهش علی اکبر مهدی پور

کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه»، دستاوردهای کلیدی مهمی را برای منتظران و پژوهشگران به ارمغان می آورد. این اثر، فراتر از یک معرفی ساده، به تحلیل عمیق و مستند سند و محتوای دعای ندبه می پردازد و به طیف وسیعی از شبهات با رویکردی علمی و متقن پاسخ می دهد.

مهم ترین یافته ها و پاسخ های این کتاب عبارت اند از:

1. اثبات استحکام سند دعای ندبه: با معرفی راویان معتبر و نسخه های کهن، ریشه های تاریخی و روایی دعا را تقویت می کند.
2. تصحیح عبارت «وعرجت بروحه» به «وعرجت به»: این مهم ترین دستاورد کتاب در پاسخ به شبهه معراج جسمانی است که با شواهد نسخه شناسی و روایات خاص امام زمان (عج) تثبیت می شود.
3. رد شبهات محتوایی: پاسخگویی جامع به شبهاتی نظیر کیسانیّه بودن، حالت تخدیری، بدعت بودن، ناسازگاری با عقل و قرآن، و شرک آمیز بودن مضامین دعا.
4. تبیین فلسفه خواندن دعا در اعیاد چهارگانه: ارائه حکمت های پنهان در توصیه های دینی.

پژوهش علی اکبر مهدی پور، نقشی اساسی در تحکیم مبانی اعتقادی شیعیان ایفا می کند و به دفاع علمی از یکی از مهم ترین ادعیه در فرهنگ انتظار می پردازد. رویکرد منحصر به فرد نویسنده در جمع آوری اسناد، تحلیل دقیق محتوا و ارائه ی پاسخ های مستدل، این کتاب را به منبعی بی بدیل برای هر علاقه مند به مهدویت و ادعیه تبدیل کرده است. این اثر، نه تنها شک و تردیدها را از میان برمی دارد، بلکه ایمان و بصیرت خواننده را نیز ارتقا می بخشد.

نتیجه گیری: اهمیت فهم عمیق دعای ندبه در عصر حاضر

دعای ندبه، بیش از یک متن عبادی، گنجینه ای از معارف عمیق شیعی و آینه ای برای نمایش تاریخ امامت و ولایت است. این دعا، پیوندی ناگسستنی میان منتظران و امام عصر (عج) برقرار می سازد و روح انتظار فعال و امید به آینده را در دل ها زنده نگه می دارد. در عصر حاضر که شبهات و هجمه های فکری فراوان است، فهم عمیق و مستدل این میراث معنوی، اهمیت دوچندانی می یابد.

کتاب «با دعای ندبه در پگاه جمعه» نوشته ی حجت الاسلام علی اکبر مهدی پور، گامی بلند در جهت تبیین اصالت و استحکام این دعای شریف برداشته است. این اثر با تحلیل سند و پاسخ به شبهات، راه را برای درک صحیح و عمیق تر دعای ندبه هموار می سازد. مطالعه ی این کتاب، نه تنها به رفع ابهامات کمک می کند، بلکه با تعمیق معرفت و بصیرت، ایمان خواننده را در مسیر مهدویت تقویت می نماید.

به تمامی منتظران و پژوهشگران حوزه ی مهدویت و ادعیه توصیه می شود که برای کسب اطلاعات بیشتر و تعمق در مباحث، این اثر ارزشمند را مطالعه کنند. با غرق شدن در معارف این کتاب، انسان می تواند به حقیقت این دعای پرفیض نزدیک تر شود و لذت فهم عمیق را تجربه کند.