جنسیت جنین پسر زود معلوم میشه یا دختر؟

جنسیت جنین پسر زود معلوم میشه یا دختر؟ بررسی علمی و پزشکی

جنسیت جنین پسر زودتر مشخص میشود یا دختر؟ در پاسخ مستقیم به پرسش اصلی مقاله خیر، تعیین جنسیت جنین پسر زودتر از جنین دختر به صورت علمی و قطعی امکان پذیر نیست. باورهای عامیانه و غیرعلمی ممکن است چنین تصوری را ایجاد کنند اما واقعیت های علمی و پزشکی نشان می دهند که فرآیند تعیین جنسیت در هر دو جنین پسر و دختر به طور همزمان و در یک بازه زمانی مشخص در رحم مادر رخ می دهد. تفاوت های ظاهری که در سونوگرافی مشاهده می شوند ممکن است در زمان های مختلف آشکار شوند اما این به معنای تعیین جنسیت زودتر برای یک جنسیت نسبت به جنسیت دیگر نیست.

در این مقاله به بررسی جامع و علمی این موضوع از دیدگاه پزشکی می پردازیم و با استناد به منابع معتبر جنبه های مختلف تعیین جنسیت جنین را روشن خواهیم کرد.

جنسیت جنین : تعریف و مبانی علمی

جنسیت بیولوژیکی انسان در لحظه لقاح یعنی زمانی که اسپرم پدر با تخمک مادر ترکیب می شود تعیین می گردد. این تعیین جنسیت به وسیله کروموزوم های جنسی صورت می پذیرد. هر فرد به طور طبیعی دارای ۲۳ جفت کروموزوم است که یک جفت از آن ها کروموزوم های جنسی هستند. زنان دارای دو کروموزوم X (XX) و مردان دارای یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y (XY) هستند.

• تعیین جنسیت در سطح ژنتیکی : تخمک مادر همیشه حاوی کروموزوم X است در حالی که اسپرم پدر می تواند حاوی کروموزوم X یا Y باشد. اگر اسپرم حاوی کروموزوم X تخمک را بارور کند جنین دختر (XX) خواهد شد و اگر اسپرم حاوی کروموزوم Y تخمک را بارور کند جنین پسر (XY) خواهد شد. به این ترتیب جنسیت جنین به طور کامل توسط اسپرم پدر تعیین می گردد.
• نقش ژن SRY : کروموزوم Y حاوی ژن کلیدی به نام SRY (Sex-determining Region Y) است. این ژن نقش اساسی در تعیین جنسیت مردانه دارد. در جنین های دارای کروموزوم Y ژن SRY فعال شده و باعث تمایز گنادهای اولیه (غدد جنسی ابتدایی) به سمت بیضه ها می شود. در جنین های فاقد کروموزوم Y و ژن SRY گنادهای اولیه به سمت تخمدان ها تمایز می یابند.
• نقش هورمون ها : پس از تمایز گنادها هورمون ها نقش مهمی در تکمیل فرآیند تعیین جنسیت ایفا می کنند. در جنین های پسر بیضه ها شروع به تولید هورمون تستوسترون می کنند که این هورمون باعث رشد اندام های جنسی مردانه داخلی و خارجی می شود. در جنین های دختر تخمدان ها هورمون استروژن تولید می کنند که نقش کمتری در تمایز اندام های جنسی در مراحل اولیه دارد و بیشتر در بلوغ و ویژگی های جنسی ثانویه نقش ایفا می کند.

به طور خلاصه جنسیت ژنتیکی در لحظه لقاح تعیین می شود و سپس تحت تأثیر ژن ها و هورمون ها اندام های جنسی جنین به تدریج تمایز می یابند. این فرآیند برای هر دو جنسیت پسر و دختر به طور همزمان و در یک بازه زمانی مشابه رخ می دهد.

علائم و نشانه های مرتبط با جنسیت جنین (از دیدگاه مادر)

باید تاکید کرد که هیچ علامت یا نشانه قابل اعتمادی برای مادر وجود ندارد که بتواند به طور قطعی جنسیت جنین را در مراحل اولیه بارداری تعیین کند. باورهای عامیانه و خرافات زیادی در مورد نشانه های تعیین جنسیت جنین وجود دارد از جمله :

• حالت تهوع صبحگاهی : شدت و نوع تهوع صبحگاهی هیچ ارتباطی با جنسیت جنین ندارد و بیشتر به تغییرات هورمونی در بدن مادر و شرایط فردی بستگی دارد.
• ویار بارداری : نوع ویار (میل به غذاهای شور یا شیرین) نیز هیچ پایه علمی برای تعیین جنسیت جنین ندارد. ویار بارداری به عوامل مختلفی مانند تغییرات هورمونی نیازهای تغذیه ای بدن و عوامل روانی بستگی دارد.
• شکل شکم مادر : شکل شکم مادر (بالا بودن یا پایین بودن گرد یا نوک تیز بودن) نیز هیچ ارتباطی با جنسیت جنین ندارد و بیشتر به وضعیت قرارگیری جنین در رحم قدرت عضلات شکم مادر و ساختار بدنی او بستگی دارد.
• ضربان قلب جنین : باورهای قدیمی مبنی بر ارتباط سرعت ضربان قلب جنین با جنسیت او نیز از نظر علمی رد شده اند. ضربان قلب جنین تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سن بارداری فعالیت جنین و شرایط سلامتی مادر قرار دارد.

تمام این نشانه ها و باورها فاقد پشتوانه علمی هستند و نباید به عنوان روش های تعیین جنسیت جنین مورد استناد قرار گیرند. تنها روش های علمی و پزشکی که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد می توانند جنسیت جنین را با دقت مشخص کنند.

روش های تشخیص علمی و پزشکی جنسیت جنین

روش های مختلف علمی و پزشکی برای تشخیص جنسیت جنین وجود دارند که هر کدام در زمان و شرایط خاصی قابل استفاده هستند. این روش ها عبارتند از :

1. سونوگرافی :
• زمان انجام : سونوگرافی معمول ترین و پرکاربردترین روش برای تعیین جنسیت جنین است. تعیین جنسیت از طریق سونوگرافی معمولاً از هفته ۱۶ تا ۲۰ بارداری و در طی سونوگرافی آنومالی اسکن (اسکن بررسی ناهنجاری های جنین) انجام می شود. با این حال در برخی موارد با تجربه و مهارت سونوگرافیست جنسیت جنین ممکن است از هفته ۱۳ یا ۱۴ بارداری نیز قابل تشخیص باشد.
• نحوه تشخیص : در سونوگرافی اندام های جنسی خارجی جنین (آلت تناسلی در پسران و لابیای بزرگ در دختران) قابل مشاهده هستند. در جنین پسر آلت تناسلی و کیسه بیضه به صورت واضح قابل تشخیص است. در جنین دختر سه خط موازی که نشان دهنده لابیاها هستند مشاهده می شوند.
• دقت : دقت سونوگرافی در تعیین جنسیت جنین به عوامل مختلفی مانند سن بارداری وضعیت قرارگیری جنین مهارت سونوگرافیست و کیفیت دستگاه سونوگرافی بستگی دارد. دقت سونوگرافی در هفته های بالاتر بارداری (بعد از هفته ۱۸) به حدود ۹۵ تا ۱۰۰ درصد می رسد. قبل از هفته ۱۶ به دلیل کوچک بودن اندام های جنسی و احتمال اشتباه دقت کمتری دارد.
• مزایا و معایب : سونوگرافی یک روش غیرتهاجمی ایمن و قابل دسترس است. معایب آن شامل دقت کمتر در سنین بارداری پایین تر و احتمال خطا در صورت نامناسب بودن وضعیت جنین یا کمبود تجربه سونوگرافیست است.
2. آزمایش خون غیرتهاجمی دوران بارداری (NIPT) :
• زمان انجام : آزمایش NIPT یک آزمایش غربالگری ژنتیکی است که معمولاً از هفته ۹ یا ۱۰ بارداری به بعد قابل انجام است. این آزمایش علاوه بر بررسی احتمال سندرم داون و سایر اختلالات کروموزومی جنسیت جنین را نیز با دقت بسیار بالا تعیین می کند.
• نحوه تشخیص : NIPT با بررسی DNA آزاد جنینی که در خون مادر وجود دارد انجام می شود. با شناسایی کروموزوم Y در DNA جنینی جنسیت پسر مشخص می شود و عدم وجود کروموزوم Y نشان دهنده جنسیت دختر است (با فرض عدم وجود اختلالات کروموزومی نادر).
• دقت : دقت NIPT در تعیین جنسیت جنین بسیار بالا و نزدیک به ۹۹ درصد است.
• مزایا و معایب : NIPT یک روش غیرتهاجمی بسیار دقیق و زود هنگام برای تعیین جنسیت جنین است. معایب آن شامل هزینه بالاتر نسبت به سونوگرافی و اینکه معمولاً به عنوان یک آزمایش غربالگری ژنتیکی اصلی انجام می شود و نه صرفاً برای تعیین جنسیت.
3. آمنیوسنتز :
• زمان انجام : آمنیوسنتز یک روش تشخیصی تهاجمی است که معمولاً بین هفته ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود. این روش بیشتر برای تشخیص اختلالات کروموزومی و ژنتیکی جنین مورد استفاده قرار می گیرد و تعیین جنسیت نیز یکی از اطلاعاتی است که از این آزمایش به دست می آید.
• نحوه تشخیص : در آمنیوسنتز مقدار کمی از مایع آمنیوتیک (مایع اطراف جنین) از طریق سوزن نازک از شکم مادر خارج شده و سلول های جنینی موجود در مایع آمنیوتیک برای بررسی کروموزومی و ژنتیکی کشت داده می شوند. جنسیت جنین با بررسی کروموزوم های جنسی در این سلول ها تعیین می شود.
• دقت : دقت آمنیوسنتز در تعیین جنسیت جنین بسیار بالا و نزدیک به ۱۰۰ درصد است.
• مزایا و معایب : آمنیوسنتز یک روش بسیار دقیق برای تشخیص اختلالات ژنتیکی و تعیین جنسیت است. اما به دلیل تهاجمی بودن و خطر کم سقط جنین (حدود ۰.۵ تا ۱ درصد) معمولاً فقط در موارد ضروری و با تجویز پزشک متخصص انجام می شود.
4. نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) :
• زمان انجام : CVS یک روش تشخیصی تهاجمی دیگر است که معمولاً بین هفته ۱۰ تا ۱۳ بارداری انجام می شود. این روش نیز بیشتر برای تشخیص اختلالات کروموزومی و ژنتیکی جنین استفاده می شود و تعیین جنسیت نیز از نتایج جانبی آن است.
• نحوه تشخیص : در CVS نمونه کوچکی از پرزهای کوریونی (بافت جفت جنین) از طریق دهانه رحم یا شکم مادر برداشته شده و سلول های جنینی موجود در آن برای بررسی کروموزومی و ژنتیکی آنالیز می شوند. جنسیت جنین با بررسی کروموزوم های جنسی در این سلول ها مشخص می گردد.
• دقت : دقت CVS در تعیین جنسیت جنین بسیار بالا و نزدیک به ۱۰۰ درصد است.
• مزایا و معایب : CVS یک روش بسیار دقیق و زود هنگام برای تشخیص اختلالات ژنتیکی و تعیین جنسیت است. اما به دلیل تهاجمی بودن و خطر بیشتر سقط جنین نسبت به آمنیوسنتز (حدود ۱ تا ۲ درصد) فقط در موارد ضروری و با تجویز پزشک متخصص انجام می شود.

مقایسه زمان تشخیص جنسیت در پسر و دختر :

همانطور که گفته شد فرآیند تعیین جنسیت بیولوژیکی در هر دو جنسیت به طور همزمان رخ می دهد. اما از نظر دیداری در سونوگرافی ممکن است تشخیص جنسیت پسر کمی زودتر و با اطمینان بیشتری صورت گیرد. این به دلیل تفاوت در نحوه رشد و ظاهر اندام های جنسی خارجی است.

• جنین پسر : در جنین پسر آلت تناسلی به صورت یک برجستگی کوچک (nub) در ناحیه بین پاها قابل مشاهده است. با رشد جنین این برجستگی به تدریج به آلت تناسلی تبدیل شده و کیسه بیضه نیز شکل می گیرد. زاویه بین این برجستگی و ستون فقرات جنین در سونوگرافی نیز می تواند به تشخیص جنسیت کمک کند. زاویه بیشتر از ۳۰ درجه معمولاً نشان دهنده جنسیت پسر است (به اصطلاح “نظریه زاویه” یا “Nub theory”).
• جنین دختر : در جنین دختر اندام های جنسی خارجی (لابیاها و کلیتوریس) از همان ساختار اولیه (nub) شکل می گیرند. با این حال در سونوگرافی تشخیص لابیای بزرگ و کلیتوریس ممکن است کمی دشوارتر و دیرتر از تشخیص آلت تناسلی پسر باشد. زاویه بین برجستگی و ستون فقرات در جنین دختر معمولاً کمتر از ۳۰ درجه است.

بنابراین در عمل ممکن است سونوگرافیست بتواند جنسیت پسر را کمی زودتر و با اطمینان بیشتر تشخیص دهد به خصوص در بازه زمانی هفته ۱۳ تا ۱۶ بارداری. اما این به معنای تعیین جنسیت بیولوژیکی زودتر نیست بلکه به دلیل تفاوت در وضوح تصویربرداری و ظاهر اندام های جنسی در سونوگرافی است. در هفته های بالاتر بارداری (بعد از هفته ۱۸) دقت سونوگرافی برای تشخیص هر دو جنسیت پسر و دختر به طور قابل توجهی افزایش می یابد و تفاوت قابل توجهی در زمان تشخیص وجود ندارد.

روش های درمانی (دارویی پزشکی و بالینی) مرتبط با جنسیت جنین

هیچ روش درمانی دارویی پزشکی یا بالینی برای تغییر یا انتخاب جنسیت جنین پس از لقاح وجود ندارد. جنسیت جنین در لحظه لقاح تعیین می شود و فرآیندهای بعدی صرفاً مربوط به رشد و تمایز اندام های جنسی هستند.

برخی روش های فناوری کمک باروری (ART) مانند تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGD) و غربالگری ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGS) وجود دارند که می توانند برای انتخاب جنسیت جنین در شرایط خاص استفاده شوند. اما این روش ها درمان محسوب نمی شوند و بیشتر برای پیشگیری از انتقال بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت یا در موارد بسیار محدود و با مجوزهای قانونی و اخلاقی خاص برای تعادل جنسیتی خانواده مورد استفاده قرار می گیرند.

• تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGD) : در این روش پس از انجام IVF (لقاح آزمایشگاهی) یک یا چند سلول از جنین های تشکیل شده در محیط آزمایشگاه برداشته شده و از نظر ژنتیکی بررسی می شوند. PGD می تواند برای تشخیص اختلالات ژنتیکی و همچنین تعیین جنسیت جنین استفاده شود. زوجینی که در معرض خطر انتقال بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت (مانند هموفیلی یا دیستروفی عضلانی دوشن) هستند می توانند از PGD برای انتخاب جنین های سالم و فاقد جنسیت بیمار استفاده کنند.
• غربالگری ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGS) : PGS مشابه PGD است اما بیشتر برای غربالگری جنین ها از نظر ناهنجاری های کروموزومی (مانند سندرم داون) استفاده می شود. PGS نیز می تواند جنسیت جنین را تعیین کند اما معمولاً هدف اصلی آن انتخاب جنسیت نیست.

استفاده از PGD و PGS برای انتخاب جنسیت به دلایل غیرپزشکی (مانند ترجیح جنسیتی) در بسیاری از کشورها از نظر اخلاقی و قانونی محدود یا ممنوع است. این روش ها پیچیده پرهزینه و نیازمند تخصص و امکانات خاص هستند و نباید به عنوان روش های روتین برای انتخاب جنسیت جنین در نظر گرفته شوند.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای تعیین جنسیت جنین (با تاکید بر عدم اعتبار علمی)

هیچ راهکار خانگی یا توصیه سبک زندگی وجود ندارد که بتواند به طور علمی و قطعی جنسیت جنین را تعیین کند یا بر آن تأثیر بگذارد. تمام باورهای عامیانه و روش های خانگی که در این زمینه مطرح می شوند فاقد پشتوانه علمی و پزشکی هستند و نباید به آن ها اعتماد کرد.

برخی از باورهای رایج و غیرعلمی در مورد تعیین جنسیت جنین عبارتند از :

• رژیم غذایی خاص : برخی افراد معتقدند که رژیم غذایی خاصی (مانند مصرف بیشتر غذاهای شور یا شیرین) قبل از بارداری می تواند بر جنسیت جنین تأثیر بگذارد. این باور هیچ پایه علمی ندارد. رژیم غذایی مادر قبل از بارداری و در دوران بارداری باید سالم و متعادل باشد و بر اساس نیازهای تغذیه ای مادر و جنین تنظیم شود نه بر اساس تلاش برای تغییر جنسیت جنین.
• زمان بندی مقاربت : برخی روش های زمان بندی مقاربت (مانند مقاربت در زمان های خاصی از چرخه قاعدگی) برای افزایش احتمال بارداری به جنسیت دلخواه مطرح می شوند. این روش ها نیز فاقد اعتبار علمی قوی هستند و احتمال موفقیت آن ها بسیار کم است.
• شستشوی واژن : برخی افراد توصیه می کنند قبل از مقاربت واژن را با محلول های خاصی (مانند سرکه یا جوش شیرین) شستشو دهند تا محیط واژن را برای اسپرم های X یا Y مساعدتر کنند. این روش ها نه تنها بی اثر هستند بلکه ممکن است مضر نیز باشند و باعث اختلال در فلور طبیعی واژن و افزایش خطر عفونت شوند.
• وضعیت مقاربت : برخی باورها در مورد تأثیر وضعیت مقاربت بر جنسیت جنین نیز وجود دارد. این باورها نیز کاملاً بی اساس و غیرعلمی هستند.

توصیه می شود از اعتماد به این باورهای غیرعلمی و روش های خانگی خودداری کرده و برای کسب اطلاعات دقیق و معتبر در مورد جنسیت جنین به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. تنها روش های علمی و پزشکی که در بخش های قبلی به آن ها اشاره شد می توانند جنسیت جنین را با دقت مشخص کنند.

روش های پیشگیری و اقدامات لازم مرتبط با جنسیت جنین (در صورت وجود بیماری های وابسته به جنسیت)

هیچ روش پیشگیری برای تغییر جنسیت جنین وجود ندارد. اما در مواردی که خانواده سابقه بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت دارد می توان از روش های پیشگیری برای جلوگیری از انتقال بیماری به فرزند استفاده کرد.

• مشاوره ژنتیک : زوجینی که سابقه خانوادگی بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت (مانند هموفیلی دیستروفی عضلانی دوشن سندرم X شکننده) دارند باید قبل از بارداری مشاوره ژنتیک انجام دهند. مشاور ژنتیک با بررسی سابقه خانوادگی انجام آزمایش های ژنتیکی لازم و ارزیابی خطر انتقال بیماری به فرزند اطلاعات و راهنمایی های لازم را به زوجین ارائه می دهد.
• تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGD) : در صورت وجود خطر بالای انتقال بیماری ژنتیکی وابسته به جنسیت زوجین می توانند از روش PGD در طی IVF استفاده کنند. با انجام PGD جنین های سالم و فاقد جنسیت بیمار انتخاب شده و به رحم مادر منتقل می شوند.
• تشخیص پیش از تولد : در دوران بارداری روش های تشخیصی پیش از تولد مانند آمنیوسنتز یا CVS می توانند برای تشخیص بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت در جنین استفاده شوند. در صورت تشخیص بیماری زوجین می توانند با مشورت پزشک متخصص تصمیمات آگاهانه ای در مورد ادامه بارداری بگیرند.

در این موارد تعیین جنسیت جنین جنبه تشخیصی و پیشگیری دارد و به زوجین کمک می کند تا از تولد فرزند مبتلا به بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت جلوگیری کنند.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

بر اساس بررسی های علمی و پزشکی تعیین جنسیت جنین پسر زودتر از جنین دختر به صورت قطعی امکان پذیر نیست. جنسیت ژنتیکی در لحظه لقاح تعیین می شود و فرآیند تمایز اندام های جنسی در هر دو جنسیت به طور همزمان رخ می دهد.

اگرچه ممکن است در سونوگرافی تشخیص جنسیت پسر به دلیل وضوح بیشتر تصویربرداری از اندام های جنسی خارجی کمی زودتر و با اطمینان بیشتری صورت گیرد اما این تفاوت صرفاً مربوط به روش تشخیص است و نه به زمان واقعی تعیین جنسیت بیولوژیکی.

روش های علمی و پزشکی مانند سونوگرافی NIPT آمنیوسنتز و CVS می توانند جنسیت جنین را با دقت بالا مشخص کنند. سونوگرافی روشی رایج و غیرتهاجمی است که معمولاً از هفته ۱۶ تا ۲۰ بارداری برای تعیین جنسیت استفاده می شود. NIPT یک روش غیرتهاجمی و بسیار دقیق است که از هفته ۹ یا ۱۰ بارداری قابل انجام است. آمنیوسنتز و CVS روش های تهاجمی و بسیار دقیق هستند که بیشتر برای تشخیص اختلالات ژنتیکی و در موارد ضروری مورد استفاده قرار می گیرند.

باورهای عامیانه و روش های خانگی برای تعیین جنسیت جنین فاقد اعتبار علمی هستند و نباید به آن ها اعتماد کرد. در صورت وجود سابقه بیماری های ژنتیکی وابسته به جنسیت در خانواده مشاوره ژنتیک و استفاده از روش های PGD و تشخیص پیش از تولد می تواند به پیشگیری از انتقال بیماری به فرزند کمک کند.

در نهایت مهم ترین نکته در دوران بارداری حفظ سلامتی مادر و جنین و انجام مراقبت های دوران بارداری تحت نظر پزشک متخصص است. اطلاعات مربوط به جنسیت جنین باید از منابع علمی و پزشکی معتبر کسب شود و تصمیم گیری های مربوط به بارداری باید با مشورت پزشک متخصص انجام گیرد.

پرسش و پاسخ های پرتکرار کاربران

۱. آیا واقعیت دارد که ضربان قلب جنین پسر کمتر از دختر است؟

پاسخ : خیر این یک باور غلط و غیرعلمی است. سرعت ضربان قلب جنین به جنسیت او ارتباطی ندارد و تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سن بارداری فعالیت جنین وضعیت سلامتی مادر و شرایط محیطی قرار می گیرد. محدوده طبیعی ضربان قلب جنین بین ۱۱۰ تا ۱۶۰ ضربه در دقیقه است و در این محدوده تفاوت قابل توجهی بین جنین پسر و دختر وجود ندارد.

۲. آیا آزمایش خون مادر می تواند جنسیت جنین را زودتر از سونوگرافی مشخص کند؟

پاسخ : بله آزمایش خون غیرتهاجمی دوران بارداری (NIPT) می تواند جنسیت جنین را از هفته ۹ یا ۱۰ بارداری با دقت بسیار بالا (نزدیک به ۹۹ درصد) مشخص کند. NIPT با بررسی DNA آزاد جنینی در خون مادر وجود یا عدم وجود کروموزوم Y را تشخیص داده و جنسیت جنین را تعیین می کند. این روش نسبت به سونوگرافی زمان تشخیص جنسیت را به طور قابل توجهی جلو می اندازد.

۳. آیا روش های خانگی برای تعیین جنسیت جنین وجود دارد که واقعاً کارآمد باشد؟

پاسخ : خیر هیچ روش خانگی برای تعیین جنسیت جنین وجود ندارد که از نظر علمی و پزشکی معتبر و کارآمد باشد. تمام باورهای عامیانه و روش های خانگی در این زمینه (مانند رژیم غذایی خاص زمان بندی مقاربت شستشوی واژن و غیره) فاقد پشتوانه علمی هستند و نباید به آن ها اعتماد کرد. برای تعیین جنسیت جنین با دقت و اطمینان باید از روش های علمی و پزشکی مانند سونوگرافی یا NIPT استفاده کرد و اطلاعات را از منابع معتبر پزشکی کسب نمود.

تأکید مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی و آموزشی دارد و نباید به عنوان جایگزین نظر و توصیه متخصص زنان و زایمان تلقی شود. برای دریافت اطلاعات دقیق و متناسب با شرایط فردی خود حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.