امام راحل با کدام سرود می گریست؟

محمد گلریز با بیان اینکه امام خمینی (ره) به موسیقی فاخر علاقه مند بود، گفت: نزدیکان حضرت امام به ما گفتند که ایشان سرود شهید مطهری را گوش می کنند و اشک می ریزند.

به گزارش دیجیتوهان، به نقل از دیجیتوهان، خوانندگان، ترانه سرایان و آهنگسازان که از پیشگامان موسیقی انقلاب بودند و با کلام و موسیقی روایتگر بخش های مهمی از تاریخ محسوب می شوند خاطرات جالبی از انقلاب، دیدار با حضرت امام خمینی (ره) و روز وداع با پیکر ایشان را دارند که یادآور آن روزها و مرور خاطرات کمتر شنیده شده از آن ایام است.

در همین خصوص  و به مناسبت سالروز ارتحال امام دیجیتوهان با «محمد گلریز» خواننده قطعه «ای دریغا» گپ وگفتی داشته است که در ادامه می خوانید.

روزی که امام خمینی(ره) درگذشتند شما چگونه متوجه این موضوع شدید؟ از آن روز برایمان بگویید.

همه ملت ایران می دانستند که امام کسالت دارند بنابراین همگی دست به دعا بودند. به یاد دارم طبق معمول هرروز، سرکار می رفتم و از کنار دانشسرا تربیت معلم رد می شدم که دیدم دانشجویان جمع شدند و به پیامی گوش می دهند، با توجه به پیش زمینه ای که از قبل داشتم و از سلامتی امام مطلع بودم با نگرانی و کنجکاوی جلو رفتم؛ رادیو اعلام می کرد: «روح امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست.» هرگز آن روز را از یاد نمی برم، بسیار متاثر شدم. چهره مردم پس از شنیدن این خبر واقعا دردناک بود. همه ادارات تعطیل شدند و من هم به خانه بازگشتم.

از قطعه «ای دریغا» بگویید… پس از شنیدن خبر، چه زمانی و چگونه تصمیم به ساخت این اثر گرفتید؟

پس از شنیدن خبر درگذشت امام خمینی(ره) در راه بازگشت به خانه مدام به این فکر می کردم که باید چه کاری انجام بدهم و چه قطعه ای را در سوگ ایشان بخوانم. وقتی به منزل رسیدم، همسرم گفت همین الان از تالار وحدت تماس گرفتند و گفتند سریع خودت را برسانی. من با عجله به تالار وحدت رفتم و وارد اتاق آقای شکوهی(آهنگساز قطعه «ای دریغا») شدم. ایشان مشغول زمزمه شعری بودند و با تلفن صحبت می کردند. وقتی تلفن شان قطع شد، پرسیدم با کی حرف می زدید؟ در جواب گفتند: با آقای سبزواری. او تحت تاثیر این مصیبت بزرگ شعری را فی البداهه برای امام سروده است و من هم درجا ملودی روی آن گذاشتم. پس از آن قطعه ای از شعر را برایم خواند و گفت: باید امروز برای ضبط این اثر برویم. متعجب شدم. به هر حال همگی می دانیم که ساخت یک قطعه لااقل یک ماه زمان می برد اما ما در کمتر از یک روز «ای دریغا» را ساختیم.

چگونه خودتان را در یک روز هماهنگ کردید؟ 

آقای سبزواری شعر را سرودند و آقای شکوهی هم درجا ملودی آن را در ذهن ساختند. موضوعی که در پیشبرد این امر به ما بسیار کمک کرد کیبورد بود. مدت ها پیش از آن با آقای شکوهی برای اجرای موسیقی، سفری به ژاپن داشتیم. آن زمان هنوز کیبورد در ایران وجود نداشت و ایشان یک کیبورد از آنجا خریداری کردند. از آنجایی که صدای انواع و اقسام سازها در این کیبورد بود کار ما سریع تر پیش رفت و به سرعت عمل ما کمک کرد. من هم با صدایی متعصب، غمگین و خسته «ای دریغا» را خواندم.  در حقیقت ما در عرض یک روز این قطعه را اجرا کردیم و کار ما ساعت 11 شب تمام شد. از همان شب کار از تلویزیون پخش شد و در زمان تشییع امام این آهنگ پشت سر هم از بلندگوها پخش می شد. اهل فن هاج و واج مانده بودند که ما چگونه این اثر را به این سرعت اجرا کردیم.

درخصوص آثار دیگری که برای امام خمینی(ره) ساختید، توضیح دهید.

برای چهلم امام سرود دیگری را با عنوان «غم فراق» اجرا کردیم. یا برای سالگرد اول ایشان سرودی را با نام «نماز آخر» خواندیم. ما تا سال ها بر همین منوال برای مراسم ایشان قطعه های مختلفی را ارایه دادیم تا آخرین اثر با عنوان «ما همه دلدادگان روی دوست» که سه_چهار سال گذشته ضبط و ثبت شد. 

از دیدار با حضرت امام برایمان بگویید… 

من دوبار ایشان را از نزدیک دیدم. بار اول مربوط به ورود ایشان به ایران است که من هم در بهشت زهرا حضور داشتم. آن زمان ما گروهی نوجوان بودیم که در چند قدمی جایگاه ایشان سرود «برخیزید» را خواندیم. دومین دیدار ما هم درخصوص سرود شهید مطهری بود که به اتفاق آقای سبزواری و دیگران به خدمت ایشان رفتیم. آنجا مفصل درخصوص سرود، موسیقی و… صحبت کردیم. 

نگاه امام خمینی(ره) به موسیقی چگونه بود؟  

ایشان به موسیقی فاخر بسیار علاقه داشتند وگرنه هرگز پذیرای ما اهالی موسیقی نمی شدند. ایشان سرود شهید مطهری را تایید کردند و صدای شان در این باره موجود است. نزدیکان حضرت امام به ما گفتند که ایشان این سرود را گوش می کنند و اشک می ریزند. جالب است که یکی از نزدیکان امام از قول احمد آقا خمینی به من گفتند، امام همیشه رادیو همراه شان بود، گویا یکی از آشنایان نزد امام می روند ایشان آهنگ «خجسته باد این پیروزی» را گوش می دادند و با دست اشاره می کنند که صبر کنید تا این قطعه تمام شود و بعد حرف بزنیم. شنیدن این خاطره برای من بسیار قشنگ و دلنشین بود. 

چه اندازه ساخت موسیقی می تواند به شناخت چهره های تاثیرگذار کشور کمک کند؟ 

ما کار خوب تولید نمی کنیم برای همین جوانان ما موسیقی های بی محتوا را گوش می کنند. ما افراد بسیاری را داریم که می توانیم درخصوص آن ها موسیقی بسازیم. همیشه زندگی شهدا را مطالعه می کنم که با شناخت دقیق، یک اثر را اجرا کنم. برای مثال شهید «مهدی باکری »، مهندس مملکت بودند و در رفاه زندگی می کردند اما با این وجود همه چیز را کنار گذاشتند و جانشان را فدای کشور کردند. باور کنید ساخت فیلم، مستند یا موسیقی از این چهره های بزرگ می تواند آن ها را ماندگار کند. زمانی که ما برای شهید مطهری قطعه ای را خواندیم، کاست آهنگ ها را در کنار کتاب های ایشان در خیابان می فروختند. این کار به شناخت مردم از ایشان کمک کرد. موسیقی متن فیلم ها هم همین گونه است. برای همیشه در ذهن مخاطب ثبت می شود.

شما جزو خوانندگانی هستید که همیشه برای رویدادهای گوناگون و حساس می خوانید و به موضوعاتی که در کشور اتفاق می افتد توجه ویژه ای دارید… آیا بابت این موضوع با انتقاد مواجه شده اید؟

بسیار زیاد، عده ای به من انگ مناسبت خوانی می زنند. من در جواب آن ها می گویم: من افتخار می کنم که مناسبت خوان هستم. رویدادهای گوناگونی که در کشورم اتفاق می افتد برایم مهم است و معتقدم که باید آن ها را ثبت کنیم. به قول علامه جعفری: موسیقی خوب، ملت را به عرش می رساند و موسیقی بد، مردم را به قهقرا می برد. 

پایان خبر دیجیتوهان