ایا مهریه برداشته شده

خیر، مهریه به عنوان یک حق مالی شرعی و قانونی همچنان پابرجاست و از نظام حقوقی کشور حذف نشده است. شایعات مربوط به برداشتن مهریه ناشی از تغییراتی در سازوکارهای اجرایی آن است، نه اصل این حق دیرینه که در ازدواج تعهد می شود.

در نظام حقوقی ایران، مهریه نه تنها یک تعهد مالی مهم محسوب می شود، بلکه بازتاب دهنده مسئولیت ها و تعهداتی است که مرد در آغاز زندگی مشترک بر عهده می گیرد. این حق، که ریشه در فقه اسلامی و قانون مدنی دارد، همواره جایگاه ویژه ای در نهاد خانواده داشته و دارد. با این حال، طی سالیان اخیر، بحث ها و ابهامات زیادی پیرامون نحوه مطالبه و وصول آن به وجود آمده است. بسیاری از افراد ممکن است تصور کنند که تغییرات در قوانین به معنای لغو کلی مهریه است، اما واقعیت حقوقی چیز دیگری را بیان می کند. این مقاله به بررسی دقیق و جامع این تحولات می پردازد تا تصویر روشنی از وضعیت فعلی مهریه ارائه دهد و به رفع سوءتفاهمات رایج کمک کند. آشنایی با جزئیات این قوانین برای هر فردی که قصد ازدواج دارد یا با مسائل حقوقی خانواده درگیر است، ضروری به نظر می رسد.

مهریه چیست؟ مبانی حقوقی و انواع آن

مهریه، تعهدی مالی است که در زمان وقوع عقد ازدواج، مرد در قبال زن بر عهده می گیرد. این تعهد، یک حق مالی است که به موجب ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، به محض وقوع عقد، زن مالک آن می شود و می تواند هرگونه تصرفی را که بخواهد در آن انجام دهد. از دیدگاه فقه اسلامی، مهریه هدیه ای است که مرد به زن تقدیم می کند و نشانه ای از احترام و تعهد او به همسرش به شمار می رود. این حق، پشتوانه ای برای زن در طول زندگی مشترک و پس از آن، در صورت بروز مشکلات، تلقی می شود.

جایگاه مهریه در قانون مدنی

قانون مدنی ایران، مهریه را به عنوان یک دین معرفی می کند که بر ذمه مرد قرار دارد. این دین، به محض جاری شدن صیغه عقد، محقق می شود و زن می تواند آن را هر زمان که بخواهد از شوهرش مطالبه کند. فرقی نمی کند که زوجین در دوران عقد باشند یا سال ها از زندگی مشترکشان گذشته باشد؛ حق مطالبه مهریه همواره برای زن محفوظ است. این موضوع نشان دهنده اهمیت و استحکام حقوقی مهریه در نظام قضایی کشور است.

انواع مهریه و تفاوت های آن

مهریه به دو دسته اصلی تقسیم می شود که هر یک شرایط و آثار حقوقی خاص خود را دارد. انتخاب نوع مهریه در زمان عقد ازدواج، تأثیر بسزایی در نحوه مطالبه و اجرای آن در آینده خواهد داشت.

مهریه عندالمطالبه

مهریه عندالمطالبه رایج ترین نوع مهریه در ایران است. در این نوع مهریه، زن می تواند هر زمان که بخواهد، مهریه خود را از مرد مطالبه کند، و مرد نیز موظف به پرداخت آن است. برای مطالبه این نوع مهریه، نیازی به اثبات توانایی مالی مرد نیست و همین که زن آن را طلب کند، مرد باید آن را بپردازد. رویه قضایی نشان می دهد که در صورت عدم پرداخت، امکان اقدام قانونی و حتی توقیف اموال مرد وجود دارد.

مهریه عندالاستطاعه

در مهریه عندالاستطاعه، پرداخت مهریه منوط به اثبات توانایی مالی (استطاعت) مرد است. به این معنا که زن زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت کند مرد توانایی پرداخت آن را دارد. اثبات این امر بر عهده زن است و معمولاً از طریق تحقیق در مورد دارایی ها و اموال مرد (مانند حقوق، املاک، حساب های بانکی و …) صورت می گیرد. این نوع مهریه، انعطاف پذیری بیشتری را برای مرد در شرایط اقتصادی دشوار فراهم می کند، اما ممکن است فرآیند وصول آن برای زن طولانی تر و پیچیده تر باشد.

تحلیل شایعات لغو یا برداشتن مهریه و واقعیت حقوقی

در سالیان اخیر، شایعات و سوءتفاهمات زیادی در مورد لغو یا برداشتن مهریه به گوش رسیده است. این شایعات اغلب ناشی از عدم درک صحیح تفاوت میان اصل حق مهریه و نحوه اجرای آن است. واقعیت این است که مهریه به عنوان یک حق مالی برای زن، همچنان در قوانین ایران پابرجاست و لغو نشده است. اما آنچه دستخوش تغییر و تحول شده، بیشتر به نحوه اجرای مهریه و ضمانت های اجرایی کیفری آن بازمی گردد.

بسیاری از افراد به اشتباه تصور می کنند که هرگونه تغییر در قوانین مربوط به مهریه به معنای حذف کامل آن است. در حالی که این تغییرات عمدتاً با هدف کاهش جمعیت زندانیان مهریه و تعدیل رویکرد قضایی در مواجهه با عدم پرداخت آن صورت گرفته است. این رویکرد جدید تلاش دارد تا به جای حبس، بر راه حل های مالی و حقوقی دیگری تمرکز کند که هم حق زن حفظ شود و هم از تبعات اجتماعی حبس مرد جلوگیری به عمل آید.

تحولات قانون مهریه: از ۱۱۰ سکه تا رویکردهای نوین قضایی

یکی از مهم ترین تحولات در حوزه مهریه، مربوط به «قانون ۱۱۰ سکه مهریه» است که در ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ گنجانده شد. این قانون تلاش کرد تا سقف مشخصی را برای اعمال ضمانت اجرای کیفری (حبس) در نظر بگیرد و از حبس های طولانی مدت مردان به دلیل مهریه های سنگین جلوگیری کند. درک این قانون و رویکردهای جدید قضایی برای هر دو طرف، زن و مرد، از اهمیت بالایی برخوردار است.

قانون ۱۱۰ سکه مهریه و آثار آن

ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده به صراحت بیان می دارد که اگر مهریه در زمان عقد تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات مربوط به اجرای محکومیت های مالی است که می تواند به صدور حکم جلب و حبس مرد منجر شود. اما نکته کلیدی اینجاست که اگر مهریه بیش از ۱۱۰ سکه باشد، برای مازاد بر این مقدار، تنها توانایی مالی (ملائت) زوج ملاک پرداخت است. به عبارت دیگر، زن برای وصول مهریه بالای ۱۱۰ سکه، باید در دادگاه اثبات کند که مرد توانایی پرداخت آن را دارد و در این خصوص، ضمانت اجرای کیفری (حبس) وجود نخواهد داشت.

این قانون با هدف ایجاد تعادل و جلوگیری از تعیین مهریه های بسیار سنگین وضع شد تا مردان در معرض خطر حبس طولانی مدت به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه های نامتعارف قرار نگیرند. با این حال، حق مطالبه مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه به قوت خود باقی است، اما مسیر وصول آن از طریق توقیف اموال و اثبات ملائت مرد خواهد بود، نه از طریق مجازات حبس.

طرح پیشنهادی کاهش ضمانت اجرای کیفری به ۱۴ سکه: شایعه یا واقعیت؟

در سال های اخیر، طرح ها و پیشنهاداتی مبنی بر کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ سکه به ۱۴ سکه مطرح شده است. این موضوع منبع اصلی بسیاری از شایعات پیرامون برداشتن مهریه بوده است. اما بسیار مهم است که بدانیم این یک طرح پیشنهادی است و تاکنون به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی نرسیده و به قانون تبدیل نشده است.

هدف از طرح ۱۴ سکه، عمدتاً کاهش بیشتر تعداد زندانیان مهریه و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی از اهرم حبس در پرونده های خانواده عنوان شده است. با این حال، این طرح با نظرات موافق و مخالف زیادی روبرو بوده و بحث های فراوانی را در جامعه و مجامع حقوقی به دنبال داشته است. تا زمانی که این طرح به قانون تبدیل نشود، همچنان قانون ۱۱۰ سکه مبنای عمل در محاکم قضایی خواهد بود.

رویه قضایی فعلی و جایگزین های حبس در سال ۱۴۰۳

با وجود پابرجا بودن قانون ۱۱۰ سکه، رویه قضایی در سالیان اخیر به سمت کاهش حبس مستقیم و استفاده از جایگزین های آن برای بدهکاران مهریه متمایل شده است. این رویکرد نشان دهده تلاشی برای انسانی تر کردن فرآیندهای قضایی و کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از حبس است.

نقش دادخواست اعسار

یکی از مهم ترین ابزارهایی که مردان برای جلوگیری از حبس به کار می گیرند، ارائه «دادخواست اعسار از پرداخت مهریه» است. اعسار به معنای ناتوانی فرد در پرداخت دیون خود است. اگر مردی بتواند در دادگاه ثابت کند که توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را ندارد، دادگاه معمولاً حکم به تقسیط مهریه صادر می کند. پذیرش اعسار، مهم ترین گام برای جلوگیری از حکم جلب و حبس در پرونده های مهریه است.

جایگزین های حبس

در مواردی که مرد توانایی پرداخت مهریه را ندارد، اما دادخواست اعسار او رد شده یا به دلایل دیگری حبس برای او در نظر گرفته شود، رویکردهای نوین قضایی به سمت استفاده از جایگزین های حبس حرکت کرده است. این جایگزین ها شامل:

1. پابند الکترونیکی: در برخی موارد، به جای حبس در زندان، از پابند الکترونیکی استفاده می شود تا فرد بتواند تحت نظارت، در خارج از زندان به فعالیت های خود ادامه دهد و از آسیب های زندان به خانواده جلوگیری شود. شرایط اعمال پابند الکترونیکی توسط دادگاه و مراجع ذی صلاح تعیین می شود.
2. توقیف اموال: توقیف اموال منقول (مانند خودرو، حساب بانکی) و غیرمنقول (مانند ملک) یکی از رایج ترین روش های وصول مهریه است. زن می تواند با معرفی اموال مرد به دادگاه یا اداره ثبت، درخواست توقیف و فروش آن ها را برای وصول مهریه خود داشته باشد. البته اموالی که جزو «مستثنیات دین» محسوب می شوند (مانند مسکن مورد نیاز، اثاثیه ضروری زندگی، ابزار کار)، قابل توقیف نیستند.
3. تقسیط مهریه: همانطور که اشاره شد، در صورت پذیرش دادخواست اعسار، مهریه به صورت اقساطی و بر اساس توان مالی مرد تعیین و پرداخت می شود. این امر به مرد فرصت می دهد تا با برنامه ریزی مالی، دین خود را ادا کند و از عواقب ناگوار ناتوانی در پرداخت یکجا جلوگیری شود.

باید در نظر داشت که هیچ یک از این تغییرات به معنای لغو اصل مهریه نیست؛ بلکه با هدف بازنگری در نحوه اجرای آن و یافتن راه حل هایی انسانی تر و عادلانه برای زوجین در مواجهه با چالش های مالی زندگی مشترک صورت گرفته است.

مراحل قانونی مطالبه مهریه (برای زنان)

برای زنانی که قصد مطالبه مهریه خود را دارند، دو مسیر قانونی اصلی وجود دارد: از طریق اداره ثبت اسناد و املاک و از طریق دادگاه خانواده. هر یک از این روش ها دارای مراحل و مزایای خاص خود هستند که در ادامه به تفصیل توضیح داده می شود.

مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت اسناد و املاک

این روش به دلیل سرعت بیشتر و هزینه کمتر در مراحل اولیه، اغلب مورد توجه قرار می گیرد. در صورتی که عقدنامه ازدواج رسمی باشد، زن می تواند برای مطالبه مهریه از این طریق اقدام کند.

1. مراجعه به دفترخانه ثبت ازدواج: زن باید به دفترخانه ای که عقد ازدواج در آن به ثبت رسیده است، مراجعه کند و درخواست صدور اجراییه مهریه را ارائه دهد.
2. صدور اجراییه: دفترخانه پس از بررسی درخواست، یک برگ اجراییه صادر می کند و آن را به مرد ابلاغ می نماید. مرد معمولاً ۱۰ روز فرصت دارد تا مهریه را پرداخت کند یا ترتیبات لازم برای پرداخت را فراهم آورد.
3. معرفی و توقیف اموال: در صورت عدم پرداخت مهریه توسط مرد در مهلت مقرر، زن می تواند با معرفی اموال مرد به اداره ثبت، درخواست توقیف آن ها را داشته باشد. این اموال می تواند شامل حساب های بانکی، حقوق (با رعایت سقف قانونی)، املاک، خودرو و سایر دارایی ها باشد. البته اموالی که جزو مستثنیات دین هستند، قابل توقیف نیستند.
4. مزایای این روش: این مسیر معمولاً سریع تر از مراجعه به دادگاه است و در مراحل اولیه نیازی به پرداخت هزینه دادرسی بالایی نیست.

مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده

اگر عقدنامه رسمی نباشد یا زن به هر دلیلی تمایل به پیگیری از طریق دادگاه داشته باشد، می تواند از طریق دادگاه خانواده اقدام کند.

1. تقدیم دادخواست: زن باید یک دادخواست مطالبه مهریه به دادگاه خانواده ارائه دهد. این دادخواست شامل اطلاعات مربوط به زوجین، میزان مهریه و دلایل مطالبه است.
2. تشکیل جلسه رسیدگی: پس از ثبت دادخواست، دادگاه طرفین را برای جلسه رسیدگی احضار می کند. در این جلسه، زن می تواند دلایل خود را برای مطالبه مهریه بیان کند و مرد نیز فرصت دفاع از خود را دارد.
3. صدور حکم: دادگاه پس از بررسی مدارک و شنیدن اظهارات طرفین، حکم مقتضی را صادر می کند. این حکم می تواند شامل محکومیت مرد به پرداخت مهریه به صورت یکجا یا اقساطی باشد.
4. اجرای حکم: پس از قطعی شدن حکم، پرونده به واحد اجرای احکام دادگستری ارجاع داده می شود و زن می تواند از طریق این واحد، برای توقیف اموال مرد و وصول مهریه اقدام کند.

دفاع در برابر مطالبه مهریه (برای مردان)

مردانی که با مطالبه مهریه از سوی همسرشان مواجه می شوند، ابزارهای حقوقی مشخصی برای دفاع از خود و مدیریت این تعهد مالی دارند. آشنایی با این ابزارها می تواند به آن ها کمک کند تا از عواقب ناخواسته مانند حبس جلوگیری کنند و مهریه را به شکلی معقول و متناسب با توان مالی خود پرداخت نمایند.

دادخواست اعسار از پرداخت مهریه

یکی از مهم ترین و کارآمدترین دفاعیات برای مردان، ارائه «دادخواست اعسار از پرداخت مهریه» است. اعسار در لغت به معنای فقر و ناتوانی مالی است و در اصطلاح حقوقی، به ناتوانی یک فرد در پرداخت دیون و تعهدات مالی خود اطلاق می شود.

تعریف اعسار: در صورتی که مرد توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند از دادگاه درخواست اعسار کند. هدف از این دادخواست، اثبات ناتوانی مالی و درخواست تقسیط مهریه است. با پذیرش اعسار، دادگاه یک پیش قسط و سپس اقساط ماهیانه را بر اساس توانایی مالی مرد تعیین می کند.

شرایط اثبات اعسار: برای اثبات اعسار، مرد باید مدارک و شواهد کافی به دادگاه ارائه دهد. این مدارک می تواند شامل لیست اموال و دارایی ها، گواهی عدم اشتغال به کار، فیش حقوقی (در صورت کارمند بودن)، و شهادت شهود باشد. شهادت حداقل دو شاهد عاقل و بالغ که از وضعیت مالی مرد اطلاع کامل دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

آثار حقوقی پذیرش اعسار: اگر دادگاه دادخواست اعسار را بپذیرد، مهم ترین اثر آن، تقسیط مهریه است. این امر به مرد کمک می کند تا از خطر حبس به دلیل عدم پرداخت یکجای مهریه رهایی یابد و بتواند دین خود را به تدریج ادا کند. میزان پیش قسط و تعداد اقساط بر اساس وضعیت مالی و معیشتی زوج و تشخیص قاضی تعیین می شود.

مستثنیات دین

یکی دیگر از نکات مهمی که مردان باید به آن توجه کنند، مفهوم «مستثنیات دین» است. مستثنیات دین، اموالی هستند که حتی با وجود حکم قطعی مهریه و محکومیت مرد به پرداخت، دادگاه نمی تواند آن ها را توقیف کند و جزو اموال ضروری زندگی فرد محسوب می شوند. این قوانین برای حمایت از حداقل زندگی و کرامت انسانی بدهکار وضع شده اند.

تشریح مستثنیات دین: طبق قانون، اموال زیر جزو مستثنیات دین محسوب می شوند و از توقیف برای پرداخت مهریه معاف هستند:

• منزل مسکونی که عرفاً در شأن بدهکار و خانواده او باشد.
• اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوایج ضروری بدهکار و افراد تحت تکفل او لازم است.
• لوازم و ابزار کار (شغل) بدهکار در حدی که برای امرار معاش او ضروری باشد.
• سفره و لباس و وسایل شخصی.
• مقداری از وجه نقد که برای پرداخت هزینه های ضروری زندگی بدهکار و افراد تحت تکفل او تا زمان دریافت حقوق بعدی ضروری باشد.

شناخت دقیق مستثنیات دین به مردان کمک می کند تا در فرآیند مطالبه مهریه، از حقوق خود دفاع کنند و نگران توقیف تمامی اموال خود نباشند، بلکه تنها اموالی که مازاد بر نیازهای ضروری زندگی آن ها است، مشمول توقیف قرار گیرد.

مهریه، زندگی مشترک و توصیه های تخصصی

مهریه، با وجود اینکه یک حق قانونی و شرعی برای زن است، در پاره ای از اوقات می تواند به ابزاری برای فشار یا منبعی برای اختلافات جدی در زندگی مشترک تبدیل شود. از این رو، نگاهی واقع بینانه و توصیه های تخصصی در این زمینه می تواند به استحکام بنیان خانواده و پیشگیری از چالش های آتی کمک کند.

نقش مهریه در استحکام یا تزلزل بنیان خانواده

برخی معتقدند که مهریه، به خصوص مهریه های سنگین، به عنوان پشتوانه ای برای زن عمل می کند و می تواند عاملی برای حفظ زندگی مشترک باشد؛ چرا که مرد را از طلاق آسان باز می دارد. در مقابل، عده ای دیگر بر این باورند که مهریه سنگین، خود به منبعی از تنش و نگرانی برای مرد تبدیل می شود و ممکن است به جای استحکام، باعث تزلزل بنیان خانواده و حتی ایجاد سوءاستفاده های مالی شود. تجربه نشان داده است که میزان مهریه، به خودی خود ضامن خوشبختی یا تداوم زندگی نیست و عوامل مهم تری نظیر تفاهم، احترام متقابل، تعهد و مسئولیت پذیری زوجین در این زمینه نقش اساسی تری ایفا می کنند.

وقتی زوجین تنها به مهریه به چشم یک اهرم فشار نگاه می کنند، این مسئله می تواند روابط عاطفی را تحت الشعاع قرار داده و حس اعتماد را در بین آن ها خدشه دار کند. هدف اصلی مهریه، حمایت از زن و تضمین حقوق اوست، نه ابزاری برای انتقام یا کسب درآمد نامتعارف.

توصیه های حقوقی برای زوجین در شرف ازدواج

برای افرادی که در آستانه ازدواج قرار دارند، آگاهی و برنامه ریزی در مورد مهریه از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا بتوانند با دیدی باز و واقع بینانه وارد زندگی مشترک شوند و از مشکلات احتمالی آینده پیشگیری کنند.

1. اهمیت تفاهم و تعیین مهریه معقول: بهترین رویکرد این است که زوجین پیش از عقد، با تفاهم و گفتگو، مهریه ای معقول و منطقی تعیین کنند که هم شأن و جایگاه زن را حفظ کند و هم برای مرد قابل پرداخت باشد. مهریه ای که خارج از توان مرد باشد، از همان ابتدا بذر نگرانی و اختلاف را در زندگی می کارد.
2. آگاهی کامل از حقوق و تکالیف: هر دو طرف باید با تمامی حقوق و تکالیف زناشویی خود، از جمله حقوق و مقررات مربوط به مهریه، نفقه، حضانت فرزند و طلاق، به طور کامل آشنا باشند. این آگاهی به آن ها کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و از سوءتفاهمات بعدی جلوگیری شود.
3. مشاوره پیش از ازدواج: کمک گرفتن از مشاوران خانواده و حقوقی پیش از ازدواج، می تواند در شفاف سازی انتظارات و توافق بر سر مسائل مهم، از جمله مهریه، بسیار مؤثر باشد. این مشاوره ها می توانند به زوجین کمک کنند تا با چشمی بازتر و ذهنی آماده تر وارد زندگی مشترک شوند.

توصیه های برای مواجهه با چالش های مهریه

در صورتی که زوجین با چالش هایی در زمینه مهریه مواجه شوند، رعایت نکات زیر می تواند به آن ها در عبور از این مشکلات کمک کند:

1. ضرورت مشاوره با وکیل متخصص: در مواجهه با هرگونه مسئله حقوقی مربوط به مهریه، به خصوص در مراحل مطالبه یا دفاع، مشورت با یک وکیل متخصص خانواده ضروری است. وکیل می تواند بهترین راهکارها را با توجه به شرایط خاص هر پرونده ارائه دهد و از حقوق موکل خود دفاع کند.
2. تلاش برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات: پیش از هرگونه اقدام قانونی، تلاش برای گفتگو و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات از طریق میانجی گری یا مشاوره خانوادگی، می تواند از طولانی شدن و پرهزینه شدن فرآیندهای قضایی جلوگیری کند و به حفظ احترام متقابل کمک نماید.
3. پرهیز از اقدامات عجولانه: تصمیمات عجولانه و بدون آگاهی از تبعات قانونی، می تواند منجر به نتایج نامطلوب و زیان بار برای هر دو طرف شود. بنابراین، صبر و کسب اطلاعات دقیق قبل از هر اقدامی، حیاتی است.

مهریه نباید ابزاری برای فشار، تهدید یا وسیله ای برای فروپاشی بنیان خانواده باشد، بلکه باید به عنوان یک حق و تعهد مالی در چارچوب قوانین و با رعایت انصاف و عدالت مورد توجه قرار گیرد.

نتیجه گیری

در پاسخ به پرسش اصلی «آیا مهریه برداشته شده»، باید به طور قاطع اعلام کرد که خیر، مهریه به عنوان یک حق شرعی و قانونی برای زنان در نظام حقوقی ایران به قوت خود باقی است و حذف نشده است. ابهاماتی که در این زمینه وجود دارد، ناشی از تغییر و تحولات در «نحوه اجرای مهریه» و «ضمانت های اجرایی کیفری» آن است، نه لغو اصل مهریه.

قانون ۱۱۰ سکه مهریه همچنان سقف اعمال ضمانت اجرای حبس را تعیین می کند، به این معنا که برای مهریه تا این میزان، امکان حبس وجود دارد، اما برای مازاد بر آن، تنها توانایی مالی مرد ملاک پرداخت خواهد بود و ضمانت اجرای کیفری منتفی است. همچنین، طرح های پیشنهادی برای کاهش این سقف به ۱۴ سکه، هنوز به تصویب نهایی نرسیده و در حال حاضر اجرایی نیستند.

رویکردهای نوین قضایی نیز به سمت کاهش استفاده از حبس مستقیم و جایگزینی آن با تدابیر دیگری مانند پابند الکترونیکی، توقیف اموال (با رعایت مستثنیات دین) و تقسیط مهریه از طریق دادخواست اعسار متمایل شده اند. این تغییرات با هدف حفظ حقوق زن و در عین حال کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از حبس مردان صورت می گیرد. برای زوجین ضروری است که با آگاهی کامل از این قوانین، با تفاهم و مشورت های حقوقی، از بروز مشکلات جلوگیری کرده و در صورت نیاز، از مسیرهای قانونی صحیح برای احقاق حقوق خود بهره مند شوند. اطلاعات صحیح و به روز، کلید حل بسیاری از چالش های مرتبط با مهریه در جامعه امروز است.